Καραγιάννης & Συνεργάτες - Δικηγορικό Γραφείο

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ - ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ
& ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ | ΑΘΗΝΑ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

  • Καραγιάννης - Σταματίου και Συνεργάτες - Δικηγορικά Γραφεία
    Διασφαλίζουμε τα Συμφέροντα σας!
  • Καραγιάννης - Σταματίου και Συνεργάτες - Δικηγορικά Γραφεία
    Γνώση & Εμπειρία
  • Καραγιάννης - Σταματίου και Συνεργάτες - Δικηγορικά Γραφεία
    Συνέπεια & Αποτελεσματικότητα
  • Καραγιάννης - Σταματίου και Συνεργάτες - Δικηγορικά Γραφεία
    Εχεμύθεια & Εμπιστοσύνη
  • Καραγιάννης - Σταματίου και Συνεργάτες - Δικηγορικά Γραφεία
    Ειλικρίνεια & Υπευθυνότητα
  • Καραγιάννης - Σταματίου και Συνεργάτες - Δικηγορικά Γραφεία
    Αξιοπιστία & Επαγγελματισμός
Επικοινωνήστε μαζί μας
2103810723 (Αθήνα) | 2310525720 (Θεσσαλονίκη) | info@karagiannislawfirm.gr

Καταδολίευση δανειστών. Διάρρηξη καταδολιευτικής δικαιοπραξίας. Χρόνος έναρξης της παραγραφής. Απόφαση 7901/2015 Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης.

Η πενταετής προθεσμία της παραγραφής δεν παρέρχεται αν ο εναγόμενος - οφειλέτης επέτρεψε με δόλο τον ενάγοντα - δανειστή να ασκήσει εναντίον του τη σχετική αγωγή διάρρηξης της καταδολιευτικής δικαιοπραξίας μεταβίβασης ακινήτου.

Περίληψη: Διάρρηξη καταδολιευτικής δικαιοπραξίας. Έναρξη της παραγραφής της σχετικής αγωγής. Δεν θεωρείται παραγεγραμμένη η αγωγή δεδομένου ότι οι εναγόμενοι εκ δόλου απέτρεπαν τον ενάγοντα να την ασκήσει, δια ρητών, αλλά ψευδών διαβεβαιώσεών τους ότι θα εξοφλήσουν την οφειλή τους, εγχειρίζοντας μάλιστα προς αυτόν και ακάλυπτη επιταγή. Η μεταβίβαση των μοναδικών περιουσιακών στοιχείων του εναγομένου, από τα οποία θα μπορούσε να ικανοποιηθεί ο ενάγων προς τα τέκνα του, είναι καταδολιευτική, δεδομένου ότι ακόμα κι αν γίνεται προς εκπλήρωση ηθικού καθήκοντος, τούτο δεν δικαιολογείται προς βλάβη των δανειστών. Εξάλλου, δεδομένου ότι πρόκειται για τα τέκνα του εναγομένου δεν απαιτείται καν γνώση των πρώτων σχετικά με τον καταδολιευτικό σκοπό του τελευταίου.

[...] Με την κρινόμενη αγωγή του ο ενάγων εκθέτει ότι διατηρεί ληξιπρόθεσμη και απαιτητή αξίωση συνολικού ποσού 290.530 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας, κατά του πρώτου εναγόμενου, ως ομόρρυθμου εταίρου και διαχειριστή της νέας, (προερχόμενης κατόπιν συγχωνεύσεως μίας ομόρρυθμης και μίας ετερόρρυθμης κατά τα αναφερόμενα στο δικόγραφο) ομόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «..............», η οποία αναδέχθηκε χρέος της παλιάς εταιρίας με την επωνυμία «..............» ποσού 300.000 ευρώ, που προήλθε από λήψη δανείου που έλαβε από τον ίδιο τον ενάγοντα το έτος 2004. Οτι κατόπιν τριετούς μετάθεσης της αρχικής ημερομηνίας επιστροφής του δανείσματος, ο πρώτος, εναγόμενος μαζί με τον έτερο ομόρρυθμο εταίρο και διαχειριστή της δανειολήπτριας, .............. υπέγραψαν δήλωση αναγνώρισης του ανωτέρω χρέους με το αναφερόμενο στην αγωγή περιεχόμενο. Οτι στα πλαίσια νέας παράτασης της προθεσμίας αποπληρωμής, υπεγράφη εκ νέου το έτος 2010 μεταξύ αφενός μεν του ενάγοντα και αφετέρου των .............. και πρώτου εναγόμενου, ιδιωτικό συμφωνητικό (βεβαίας χρονολογίας) αναγνώρισης χρέους, με το οποίο οι τελευταίοι αφού εκ νέου αναγνώρισαν την οφειλή τους υποσχέθηκαν ότι θα εξοφλήσουν αυτήν με το προϊόν από την εκποίηση ενός από τα δύο ισόγεια καταστήματα ιδιοκτησίας το καθένα, εκάστου εξ αυτών. Οτι το έτος 2011 υπεγράφη μεταξύ των παραπάνω και νέο συμφωνητικό αναγνώρισης χρέους για το ποσόν των 300.000 ευρώ, εντόκως από 31-3-2006 με ετήσιο επιτόκιο 4,5%, παραιτούμενοι οι αφετέρου συμβαλλόμενοι, ρητώς από κάθε ένσταση τους κατά της ανωτέρω οφειλής, και με τους όρους που αναφέρονται ειδικότερα στην αγωγή, μεταξύ δε άλλων εγγυήσεων, παραδόθηκε στον ενάγοντα, προς εξασφάλιοτη επιστροφής του δανείσματος, νέα επιταγή σε αντικατάσταση προηγούμενης δοθείσας, της .............., με κενό το ποσό και την ημερομηνία εκδόσεως της, επιστρέφοντας τους ο εκείνος την προηγούμενη επιταγή. Οτι παράλληλα οι ως άνω ομόρρυθμοι εταίροι παραχώρησαν συναινετικά προσημειώσεις υποθήκης στα αναφερόμενα ακίνητα τους. Οτι τελικά οι εναγόμενοι δεν φάνηκαν συνεπείς στις αναληφθείσες υποχρεώσεις τους και όταν παρήλθε η καταληκτική ημερομηνία καταβολής της τρίτης συνεχόμενης ληξιπρόθεσμης οφειλόμενης, με βάση το μεταξύ τους συμφωνητικό, δόσης, ο ενάγων συμπλήρωσε ως είχε δικαίωμα συμβατικώς την αναφερόμενη επιταγή με το οφειλόμενο σ’ αυτόν ποσό των 290.530 ευρώ, αποτελούμενο κατά κεφάλαιο, δικαιοπρακτικούς τόκους και τόκους υπερημερίας, έως την ημερομηνία που τέθηκε ως ημερομηνία εκδόσεως της ως άνω επιταγής, στη συνέχεια την εμφάνισε εμπρόθεσμα προς πληρωμή, πλην όμως τούτη δεν πληρώθηκε λόγω ελλείψεως επαρκούς υπολοίπου στο λογαριασμό της εκδότριας, όπως τούτο βεβαιώθηκε στο σώμα αυτής. Οτι ενώ ο α` εναγόμενος, γνώριζε την υποχρέωσή του να εξοφλήσει την ανωτέρω οφειλή εις ολόκληρον, ως ομόρρυθμος εταίρος της δανειολήπτριας, που είχε αναγνωρίσει και εγγράφως ότι τον βαρύνει, με πρόθεση να τον βλάψει, προέβη εν αγνοία του ενάγοντας και ενώ τον διαβεβαίωνε επανειλημμένα για την φερεγγυότητα του, λόγω των ακινήτων που διέθετε και τη σταθερή περιουσιακή του κατάσταση, στις αναφερόμενες διαδοχικές απαλλοτριώσεις περιουσιακών του στοιχείων. Οτι ειδικότερα με το αναφερόμενο συμβόλαιο που καταρτίστηκε στις 23-2-2007 μεταβίβασε λόγω γονικής παροχής στα τέκνα του (β` και γ` των εναγόμενων) το ιδανικό μερίδιο του στα λεπτομερώς περιγραφόμενα οκτώ (8) ακίνητα, κατά ψιλή κυριότητα και κατ` ισομοιρίαν εξ αδιαιρέτου στο καθένα, παρακρατήσας το δικαίωμα επικαρπίας εφ` όρου ζωής του ίδιου και της συζύγου του, η οποία όμως δεν αποδέχθηκε την σχετική δωρεά. Οτι ακόμη, με νεότερο αναφερόμενο συμβόλαιο που καταρτίστηκε στις 21-3-2011 μεταβίβασε λόγω γονικής παροχής στα ως άνω τέκνα του, το 50% εξ αδιαιρέτου (από 25% σε έκαστον) της ανήκουσας σ’ αυτόν επικαρπίας στα επιμέρους ακίνητα που ειδικά αναφέρει, ενώ σχετικά με το αναφερόμενο υπό στοιχείο 6 ακίνητο, μεταβίβασε αιτία γονικής παροχής, το 25% εξ αδιαιρέτου (από 12,5% σε έκαστον) της ανήκουσας σ` αυτόν επικαρπίας, ώστε τα τέκνα του να αποκτήσουν την πλήρη εξ αδιαιρέτου κυριότητα σ` αυτά κατά τα ως άνω ποσοστά. Οτι έτσι ο α` εναγόμενος μεταβίβασε λόγω γονικής παροχής στα τέκνα του (β` και γ` των εναγόμενων) περιουσιακά του δικαιώματα συνολικής αξίας 282.000 ευρώ, με σκοπό βλάβης του ενάγοντα και συγκεκριμένα με σκοπό να μην ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του, αφού η υπόλοιπη περιουσία του δεν επαρκεί προς τούτο, καθώς το μοναδικό εμφανές κατασχετό περιουσιακό στοιχείο, που του απέμεινε ήταν το 60% της εξ’ αδιαιρέτου επικαρπίας και το 100% της ψιλής κυριότητος στο κατάστημα της οδού .............., συνολικής αξίας κατά το χρόνο ασκήσεως της αγωγής 70.000 ευρώ, πλην όμως και αυτά είναι επιβαρυμένα με προσημείωση υπέρ της ".............. Τράπεζας της Ελλάδος Α.Ε" για ποσό απαίτησης 200.000 ευρώ σ` έκαστο, ώστε να είναι πλέον μηδενικής διασφαλιστικής αξίας. Οτι οι δεύτερος και τρίτη των εναγόμενων γνώριζαν ότι οι ως άνω μεταβιβάσεις έγιναν από τον πρώτο εναγόμενο με αυτό το σκοπό, λόγω της στενής συγγενικής τους σχέσης, η γνώση των οποίων άλλωστε δεν απαιτείται, εφόσον οι ανωτέρω απαλλοτριώσεις έγιναν από χαριστική αιτία.

Με βάση αυτό το ιστορικό, ζητεί να απαγγελθεί η ολοσχερής διάρρηξη όλων των αναφερόμενων απαλλοτριώσεων (πλην, εννοείται της περιγραφόμενης στους δείκτες 7 και 8 της παραγ. 4 της αγωγής, η οποία ανεστράφη με ενέργειες των ιδίων των εναγόμενων, κατά την επαναμεταβίβαση στον πρώτο εναγόμενο του ποσοστού της εξ αδιαιρέτου ψιλής κυριότητας, όπως ειδικότερα αναφέρεται) του υπ` αριθμ. ......../23-2-2007 συμβολαίου σύστασης γονικής παροχής κατά ψιλή κυριότητα του συμβολαιογράφου .............., καθώς και του υπ` αριθμ. ........./21-3-2011 συμβολαίου παραίτησης από το δικαίωμα επικαρπίας υπέρ των ψιλών κυρίων λόγω γονικής παροχής, του ως άνω συμβολαιογράφου, επειδή η παραίτηση από την επικαρπία συνιστά καταδολιευτική απαλλοτρίωση, υποκείμενη και αυτή σε διάρρηξη. Ζητεί, τέλος, να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στα δικαστικά του έξοδα. Με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα, η αγωγή αρμόδια καθ’ ύλη και κατά τόπο (αρθ. 18 και 22 ΚΠολΔ) εισάγεται για να δικαστεί από το παρόν Δικαστήριο κατά την προκειμένη τακτική Διαδικασία. Είναι επαρκώς ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 939, 941, 942, 943, 945, 68, 71, 340, 341, 345, 346, 361, 471 επ, 481 επ., 486, 496 επ., 806 επ, 999, 1000, 1002, 1033, 1192, 1198, 847, 849, 854, 873, 1142, 1143, 1144,1166, 1168, 1169, 1509, 1113, 1117 του ΑΚ, 22 και 64 του ΕΝ, 249 επ, 254, 258, 271επ., 282 του Ν. 4072/2012 (ΦΕΚ Α` 86 / i 1- 4-2012), όπως ισχύει, 79 παρ. 1 και 5 του Ν. 5960/1933, όπως αντικαταστάθηκαν με άρθρο 1 του νδ 1325/72 και η παρ. 5, που είχε προστεθεί με την παρ. 1 εδ. α αρθρ. 4 του ν. 2408/96, τροποποιηθεί με άρθρο 22 του Ν. 2721/99, αντικαταστάθηκε, με αρθρ. 15 παρ. 3 του Ν. 3472/2006, αρθ. 2 παρ. 1, 3 παρ. 1, 12, 13, 14, 17 παρ. 1, 19 παρ. 1, 28, 29, 40, 52 του Ν. 5960/1933, 68, 70, 71, 76, 329, 919, 920, 936 παρ. 3, 992 παρ. 1, 176 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ. Επομένως πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω, για να κριθεί, αν είναι βάσιμη και από ουσιαστική άποψη, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της, ως αγωγή διάρρηξης δικαιοπραξιών ως καταδολιευτικών, έχει εγγραφεί περίληψη αυτής στα βιβλία διεκδικήσεων του γραφείου τής περιφέρειας των ακινήτων, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 220 παρ. 1 του ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 21 του Ν. 3994/2011, μέσα σε τριάντα ημέρες από την κατάθεση της (ΦΕΚ A 165, με έναρξη ισχύος από 25-7-2011, οπότε και ισχύει κατά το χρόνο έγερσης της αγωγής, κατ’ άρθρο 215 παρ. 1 ΚΠολΔ - βλ. το υπ’ αριθμ. 38/5578/20-9-2012 πιστοποιητικό καταχώρησης εγγραπτέας πράξης του Προϊσταμένου του κτηματολογικού γραφείου Καλαμαριάς, το με αριθμό 21676/28-9- 2012 πιστοποιητικό του υποθηκοφυλακείου Θεσσαλονίκης και το με αριθ. πρωτοκ. 2281/21-9- 2012 πιστοποιητικό του υποθηκοφυλακείου Κασσάνδρας).

Οι εναγόμενοι από την πλευρά τους αρνούνται αιτιολογημένα την αγωγή και προτείνουν, μεταξή άλλων, ότι ο εναγών γνώριζε και αποδέχθηκε πριν από την υπογραφή του από 28-7-2011 ιδιωτικού μεταξύ τους συμφωνητικού, τις επίδικες μεταβιβάσεις, δημιουργώντας στον πρώτο εναγόμενο την πεποίθηση ότι δεν θα τις αμφισβητήσει, αφού του παρείχε άλλες εξασφαλίσεις επί ακινήτων, των οποίων την κατάσταση γνώριζε, και ότι η αξία της επικαρπίας των ακινήτων, τη διάρρηξη της παραίτησης από την οποία, ζητεί ο εναγών είναι πολύ μικρή, ώστε να μην έχει ο ενάγων συμφέρον να τη ζητήσει. Ο ισχυρισμός αυτός είναι νόμιμος μόνον όμως ως προς το πρώτο σκέλος του, (αφού δεν ασκεί έννομη επιρροή, για την επιδιωκόμενη διάρρηξη, η τυχόν μικρή αξία της μεταβιβαζόμενης επικαρπίας), καθότι η τυχόν αντιφατική συμπεριφορά του ενάγοντας, συνιστά την ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος, στηριζόμενη στη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ, η οποία τυγχάνει περαιτέρω ερευνητέα κατ` ουσίαν. Κατά το άρθρο 946 ΑΚ η αγωγή για διάρρηξη δικαιοπραξίας που έγινε από τον οφειλέτη προς βλάβη των δανειστών του παραγράφεται όταν περάσουν πέντε έτη από την απαλλοτρίωση και, συγκεκριμένα, η παραγραφή αρχίζει από το χρόνο καταρτίσεως της απαλλοτριωτικής πράξης του οφειλέτη, από τον οποίο και γεννάται η αξίωση διαρρήξεως του δανειστή και όχι από το χρόνο της μεταγραφής του τυχόν εκδοθέντος αργότερα οριστικού παραχωρητηρίου του απαλλοτριούμενου δικαιώματος (ΑΠ 239/1962 ΝοΒ 10.895, ΕφΠειρ 801/1999, ΠειρΝομολ 1999.452, Εφ Πειρ 801/1999 Πειρ.Νομολ. 1999.452, Βαθρακοκοίλη έκδ. 2006 υπό άρθ. 946 ΑΚ σελ. 1176]. Ο θεσμός της παραγραφής της αξίωσης (άρθρα 247 επ ΑΚ) αποτελεί τη νομοθετική προβλεπόμενη κύρωση στην αδράνεια του δικαιούχου να επιδιώξει την ικανοποίηση της αξίωσης του και γι` αυτό δεν είναι νοητή η παραγραφή της αξίωσης όταν αυτός έχει ότι ήταν αναγκαίο στη συγκεκριμένη περίπτωση, ώστε να μη χρειάζεται να επιχειρήσει κάτι ιδιαίτερα. Ωστόσο ο νόμος αναγνωρίζει σοβαρούς λόγους, συνέπεια των οποίων η πάροδος του χρόνου δεν έχει δυσμενείς συνέπειες για τον δικαιούχο. Τέτοιοι λόγοι αναστολής της παραγραφής είναι το δικαιοστάσιο, η ανωτέρω βία, ο δόλος του υπόχρεου (άρθρο 255 ΑΚ), κοινό δε χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτών είναι η αντικειμενική αδυναμία του δικαιούχου να ετηδιώξει την ικανοποίηση της αξίωσης του (ΑΠ 430/2003 ΕΕΝ 2004.70). Η συμπλήρωση της παραγραφής αυτής αναστέλλεται κατά το άρθρο 255 εδ. β` Α.Κ. για όσο χρονικό διάστημα μέσα στο τελευταίο εξάμηνο του χρόνου της ο υπόχρεος απέτρεψε με δόλο τον δικαιούχο να ασκήσει την αξίωση. Η παραγραφή που αναστέλλεται για τον ανωτέρω λόγο συνεχίζεται άμα πάψει η αναστολή και δεν συμπληρώνεται πριν περάσουν έξι μήνες (άρθρο 257 ΑΚ). Αν κατά τη διάρκεια των προσθέτων αυτών έξι μηνών υπάρξει νέος λόγος αναστολής η παραγραφή συνεχίζεται πάλι μετά την παύση της νέας αυτής αναστολής και δεν συμπληρώνεται πριν περάσουν έξι μήνες (ΑΠ 670/1987 ΕΕΝ/1988. 216). Με τη διάταξη του άρθρου 255 εδάφ. β` ΑΚ, καθιερώνεται έτσι περίπτωση ειδικής εφαρμογής της αρχής της κατάχρησης δικαιώματος και της αποδοκιμασίας του δόλου στις συναλλακτικές σχέσεις που απορρέει από το άρθρο 288 του ίδιου κώδικα. Ως δόλος νοείται κάθε ενέργεια του υπόχρεου κατευθυνόμενη στην απραξία του δικαιώματος και τη συμπλήρωση του χρόνου της παραγραφής της αξίωσης, πραγματοποιούμενος, ειδικότερα, με παραπλανητικές εκδηλώσεις τείνουσες στη δημιουργία στο δικαιούχο εντυπώσεων περί της ικανοποίησης της αξίωσης του και την απραξία του στο τελευταίο της παραγραφής εξάμηνο. (ΕφΑθ 6026/2001 ΕλλΑνη 45.819, 901, ΠΠρΞάνθης 91/2006 Δημ Νόμος). Εν προκειμένω, οι παριστάμενοι εναγόμενοι με τις νομότυπα κατατεθείσες έγγραφες προτάσεις τους προβάλουν και την ένσταση παραγραφής του άρθρου 946 του ΑΚ, ισχυριζόμενοι ότι από τη συντέλεση της πρώτης φερόμενης ως καταδολιευτικής απαλλοτρίωσης στις 23-2-2007 μέχρι την άσκηση της υπό κρίση αγωγής, στις 13-9-2012, παρήλθε χρόνος μεγαλύτερος των ιτέντε ετών (που συμπληρώθηκε την 23-2-2012) και ως εκ τούτου αυτή (η ένδικη αγωγή) έχει υποπέσει σε πενταετή παραγραφή. Ο ισχυρισμός αυτός παραδεκτά προβάλλεται, είναι νόμιμος και στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 247, 251 και 946 ΑΚ. Ο ενάγων προς αντίκρουση της ως άνω ενστάσεως, πρότεινε με την νομότυπα κατατεθείσα προσθήκη των προτάσεων του, ότι η παραγραφή της αξίωσης του για διάρρηξη της πρώτης συντελεσθείσας απαλλοτρίωσης ανεστάλη κατ` άρθρο 255 εδ. β` του ΑΚ, διότι συνέτρεξε δόλος των εναγομένων, για όλο το χρονικό διάστημα μέσα στο τελευταίο εξάμηνο του χρόνου αυτής (ήτοι από 23-8-2011 έως 23-2-2012) αλλά, και περαιτέρω έως την άσκηση της ένδικης αγωγής (ήτοι έως 7-9-2012), εφόσον οι εναγόμενοι υπόχρεοι τον απέτρεπαν δολίως ν` ασκήσει την αξίωση του, αναγνωρίζοντας ρητά την οφειλή τους κατά τα αναφερόμενα στην αγωγή και διαβεβαιώνοντας τον όσα θα εξοφληθεί η απαίτηση του, εγχειρίζοντας του μάλαστα προς εξασφάλιση, την επίσης αναφερόμενη στην αγωγή, ακάλυπτη όπως αποδείχθηκε τελικά τραπεζική επιταγή. Ο ενάγων δηλαδή επικαλείται δόλο των εναγομένων, συνιστάμενο σε συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που περιείχαν εκτός από αναγνωρίσεις του χρέους και δόλιες, παραπλανητικές και ψευδείς διαβεβαιώσεις εκ μέρους τους, περί εξόφλησης της οφειλής τους, τα οποία, κατ` ορθή εκτίμηση του περιεχόμεου τους από το Δικαστήριο, έλαβαν χώρα εκτός από το προηγούμενο της παραγραφής χρονικό διάστημα, ήτοι από 20-4-2010 και εμπόδιζαν τη συμπλήρωση του χρόνου παραγραφής, και εντός του τελευταίου εξαμήνου του χρόνου της παραγραφής, αρχομένου κατά τα παραπάνω από 23-2-2012 και προγενέστερα, ήτοι δόλιες συμπεριφορές τις οποίες μετήλθαν οι εναγόμενοι προκειμένου να τον αποτρέψουν εξακολουθητικά, να ασκήσει την αγωγή πριν από τη συμπλήρωση του χρόνου της παραγραφής. Ο ανωτέρω ισχυρισμός του ενάγοντος αποτελεί νόμιμη αντένταση, (που τείνει στην κατ` ουσίαν απόρριψη της ένστασης παραγραφής), στηριζόμενη στη διατάξεις των άρθρων 255 εδ. β` και 257 του ΑΚ, την οποία θα πρέπει αυτός ενόψει της αρνήσεως των εναγομένων και καθ` ων η αντένσταση, να αποδείξει τα πραγματικά περιστατικά που τη θεμελιώνουν (ΠΠρΛαρ. 202/2000 Δικογραφία 2000. 292).

Από την εκτίμηση των καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, που εξετάστηκαν ενόρκως στο ακροατήριο του Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, την προσκομιζόμενη με επίκληση από τους εναγόμενους υπ` αριθμ. 15958/21-10- 2014 ένορκη βεβαίωση ενώπιον του Συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης, .............., η οποία ελήφθη νομότυπα κατ’ άρθρο 270 παρ. 2 εδ. γ` του ΚΠολΔ, μετά από προηγούμενη νόμιμη κλήτευση του ενάγοντος (βλ. την υπ’ αριθμ. 6676 Δ`/16-10-2014 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης Ηλία Χριστομάνου), από όλα τα έγγραφα που επικαλούνται και από όλη γενικά την διαδικασία αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης: Ο πρώτος εναγόμενος είναι ομόρρυθμος εταίρος - διαχειριστής της ομόρρυθμης εταιρίας, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, με την επωνυμία «..............», με σκοπό την εμπορία ελαστικών και ειδών αξεσουάρ αυτοκινήτων και βουλκανιζατέρ, η οποία προήλθε μετά από συγχώνευση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 8 παρ. ε’ του ν. 3926/2004, των εταιριών με τις επωνυμίες «..............» και «..............», όπως προκύπτει από το από 30.09.2005 ιδιωτικό συμφωνητικό συστάσεως ομόρρυθμης εταιρίας με συγχώνευση, το οποίο δημοσιεύθηκε νόμιμα στα βιβλία εταιριών του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης με αριθμό δημοσίευσης 3.843/10.10.2005. Η συμμετοχή του πρώτου εναγόμενου στις ανωτέρω εταιρίες χρονολογείται από την 12.07.2004, όταν απέκτησε μερίδιο 50% στην ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «..............», όπως προκύπτει από την από 12.07.2004 τροποποίηση καταστατικού ομόρρυθμης εταιρίας - αποχώρηση εταίρου, μεταβίβαση εταιρικών μεριδίων, που δημοσιεύθηκε νόμιμα στα βιβλία ειαφιών του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης με αριθμό δημοσίευσης 2779/16.07.2004. Η ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «..............» είχε λάβει δάνειο σε μετρητά από τον ενάγοντα, την 20-2-2004, ποσού 300.000,00 ευρώ, με επιτόκιο 4,5% ετησίως. Το ως άνω ποσό είχε συμφωνηθεί να επιστραφεί στον ενάγοντα εντόκως, το αργότερο έως 31-3-2006.0 πρώτος μάλιστα εναγόμενος γνώριζε την ανωτέρω λήψη του δανείου κατά την είσοδο του στην εταιρία ως εταίρου. Συγκεκριμένα από την 30η Σεπτεμβρίου του 2005, οπότε και κατέστη ομόρρυθμο μέλος της δανειολήπτριας εταιρίας, η ανωτέρω οφειλή που τον βάρυνε, ήταν σε γνώση του. Στις αρχές Μαρτίου 2006 λόγω ταμειακής αδυναμίας, οι μοναδικοί ομόρρυθμοι εταίροι και διαχειριστές της ανωτέρω δανειολήπτριας εταιρίας, ήτοι ο πρώτος εναγόμενος και ο .............., αιτήθηκαν ομού από κοινού από τον ενάγοντα την μετάθεση της ημερομηνίας επιστροφής του δανείσματος για την 31-3-2009, πρόταση την οποία αποδέχθηκε μετά από διαπραγματεύσεις ο ενάγων. Ενόψει αυτών την 7-3-2006, οι μοναδικοί ομόρρυθμοι εταίροι .............. και ο α` εναγόμενος .............. υπέγραψαν σε έγγραφο με την επωνυμία και τον λογότυπο της εταιρίας τους δήλωση αναγνωρίσεως του ανωτέρω χρέους τους ποσού ύψους 300.000 ευρώ. Ταυτόχρονα την 7-3-2006, προς εξασφάλιση της επιστροφής του ανωτέρω δανείου εκδόθηκε και παραδόθηκε στον ενάγοντα από τους παραπάνω ομόρρυθμους εταίρους της οφειλέτριας εταιρίας η υπ’ αριθμ. .............. επιταγή σε διαταγή του, εκδόσεως της εταιρίας ποσού 300.000 ευρώ, πληρωτέα από λογαριασμό της εκδότριας στην Τράπεζα "..............", με κενή την ημεροχρονολογία εκδόσεως της, την οποία εξουσιοδοτήθηκε να συμπληρώσει με την δήλη ημέρα επιστροφής του δανείσματος και εν συνεχεία να την εμφανίσει προς πληρωμή στην πληρώτρια τράπεζα, εφόσον δεν του είχε επιστραφεί έως τότε το ποσό του δανείου. Ομως ο πρώτος εναγόμενος και ο συνέταιρος του δεν εμφανίστηκαν (φάνηκαν) συνεπείς στην τελευταία (νέα) τους συμφωνία, επιπλέον δε ο πρώτος εναγόμενος, κατά τη δήλη ημέρα επιστροφής του δανείσματος στις 31/372009, ζήτησε από τον ενάγοντα να μην συμπληρώσει την επιταγή και να μην την εμφανίσει προς πληρωμή στην Τράπεζα, διαβεβαιώνοντας τον ότι θα του επέστρεφε το ποσό του δανείου, με μικρή μόνον καθυστέρηση, μόλις αποκτούσε ρευστότητα από την εκποίηση κάποιου εκ των ακινήτων του, αποκρύπτοντας του το γεγονός (χωρίς να γνωρίζει ακόμη) το οποίο δεν γνώριζε ο ενάγων, ότι ο αυτός (α` εναγόμενος) είχε ήδη μεταβιβάσει την ψιλή κυριότητα των ακινήτων στα τέκνα του (δεύτερο και τρίτο των εναγόμενων), όπως κατωτέρω θα αναφερθεί. Την 20-4-2010 υπεγράφη μεταξύ του ενάγοντος και των .............. και .............., το από 20-4-2010 ιδιωτικό συμφωνητικό (βεβαίας χρονολογίας) αναγνώρισης χρέους, με το οποίο αφού δήλωσαν και πάλι ότι αναγνωρίζουν πως οφείλουν στον ενάγοντα το ποσό των 300.000 ευρώ, υποσχέθηκαν ότι θα εξοφλήσουν την σχετική οφειλή τους, άμεσα, με το προϊόν από την εκποίηση ενός από τα δύο ισόγεια καταστήματα, κείμενα σε οικοδομή επί των οδών .............. και .............. (στο Δήμο Θεσσαλονίκης) ιδιοκτησίας το μεν πρώτο του .............., το δε δεύτερο του ............... Με αυτήν την υπόσχεση πέτυχαν να πείσουν τον ενάγοντα, για μια ακόμη φορά την μετάθεση της ημερομηνίας εξόφλησης της οφειλής για την 21-7-2011.

Πλην όμως ούτε και κατ’ αυτή την ημερομηνία καταβλήθηκε το οφειλόμενο ποσό, και έτσι ο ενάγων συμπλήρωσε την ημεροχρονολογία εκδόσεως της παραπάνω επιταγής με την ένδειξη "21-7-2011" και την οπισθογράφησε λόγω πληρεξουσιότητας στην Δικηγόρο του Κωνσταντίνα Καλαμπαλίκα με την εντολή να ενεργήσει τα νόμιμα για την εμφάνισή της προς πληρωμή και την σφράγισή της. Τότε οι κ. .............. και .............. ζήτησαν από τον ενάγοντα να μην προχωρήσει στη σφράγιση της επιταγής και να προβούν σε μια νέα ρύθμιση οφειλής τους, γεγονός που ο ενάγων καλόπιστα αποδέχθηκε. Ετσι, την 28-7-2011 υπεγράφη μεταξύ των ίδιων ως άνω προσώπων (ενάγοντος, .............., ..............), και εκ τρίτου συμβαλλόμενης της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία "..............", νέο ιδιωτικό συμφωνητικό αναγνώρισης χρέους με το οποίο έγιναν αμοιβαία αποδεκτά ότι α) η εταιρία με την επωνυμία ".............." με μοναδικά ομόρρυθμα μέλη της, τους αφετέρου συμβαλλόμενους, έλαβε από τον ενάγοντα, την 20-4-2004, δάνειο ύψους 300.000 ευρώ, με συμφωνημένο ετήσιο επιτόκιο 4,5%, επιστρεπτέο αρχικά τον Μάρτιο του 2006, και κατόπιν των αναφερομένων σε αυτό παρατάσεων, την 21-7-2011. β) προς εξασφάλιση του δανειστή, η λήπτρια του δανείου εξέδωσε σε διαταγή του, την με φερόμενη ημερομηνία εκδόσεως 21-7-2011 υπ` αριθμ. .............. τραπεζική επιταγή, ποσού 300.000 ευρώ, με πληρώτρια την Τράπεζα "..............", υποκατάστημα Μοναστηρίου. Δυνάμει του εν λόγω συμφωνητικού πέραν της ανωτέρω ρητής αναγνώρισης της οφειλής τους, εκάστου εις ολόκληρον, ως μοναδικά ομόρρυθμα μέλη της ανωτέρω εταιρίας, οι .............. και .............. παραιτήθηκαν ρητά από κάθε ένσταση, αμφισβήτηση, αντίρρηση ή αγωγή που μπορούν να προβάλλουν ή να ασκήσουν κατά της ανωτέρω οφειλής τους, ως προς την οποία ομολογούν ότι τυγχάνει βέβαιη, απαιτητή, ληξιπρόθεσμη και εκκαθαρισμένη. Ο ενάγων αποδέχθηκε την ανωτέρω δήλωση τους και δήλωσε ότι για τους μέχρι την 30-6-2011 καταστάντες ληξιπρόθεσμους δικαιοπρακτικούς τόκους του ανωτέρω δανείσματος έχει πλήρως ικανοποιηθεί και δεν του οφείλεται κανένα ποσό για την εν λόγω αιτία από αυτούς. Παράλληλα με το ανωτέρω συμφωνητικό δόθηκε σ` αυτούς νέα προθεσμία προς απόδοση του δανείου και συμφωνήθηκε να επιστραφεί προς αυτόν τμηματικά, ήτοι σε εξήντα ισόποσες μηνιαίες δόσεις ποσού 5.000 ευρώ, καταβλητέες παρ` έκαστον εις ολόκληρον τοις μετρητοίς, την τελευταία ημέρα εκάστου ημερολογιακού μηνός αρχής γενομενης από την 31-8- 2011. Επίσης συμφωνήθηκε ότι ανά εξάμηνο θα καταβάλλονται δικαιοπρακτικοί τόκοι, υπολογιζόμενοι πλέον με ποσοστό 6,75% ετησίως, αρχής γενομένης από 31-12-2011 και στη συνέχεια στο τέλος κάθε εξαμήνου. Εκτοτε οι ως άνω συνοφειλέτες κατέβαλαν το ποσό των 30.000 ευρώ σε έξι δόσεις των 5.000 ευρώ. Ορίστηκε δε ρητά ότι σε περίπτωση μη καταβολής τριών συνεχόμενων ληξιπρόθεσμων δόσεων θα καθίσταται, χωρίς να προηγηθεί οποιαδήποτε όχληση ή καταγγελία, ληξιπρόθεσμο και αυτοδίκαια απαιτητό, ολόκληρο το υπόλοιπο ποσό του δανείου που θα εξακολουθεί να οφείλεται, και ότι ο ενάγων θα είχε το δικαίωμα να προχωρήσει στη λήψη νόμιμων μέτρων για την είσπραξη της απαιτήσεως του στο σύνολο της. Ακόμη, η ως άνω ανώνυμη εταιρία "..............", εγγυήθηκε ως πρωτοφειλέτρια την ολοσχερή εξόφληση της ανωτέρω οφειλής, ήδη δε αυτή κηρύχθηκε μετά από αίτηση της σε κατάσταση πτώχευσης δυνάμει της υπ` αριθμ. 17718/2012 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης. Προς εξασφάλιση επιστροφής του δανείσματος παραχωρήθηκε στον ενάγοντα το δικαίωμα να εγγράψει προσημείωση υποθήκης μέχρι του ποσού των 300.000 ευρώ στα αναφερόμενα στο παράρτημα Α` του ανωτέρω συμφωνητικού ακίνητα των οφειλετών και της εγγυήτριας ΑΕ. Ρητά συμφωνήθηκε ότι τα έξοδα για την εγγραφή των ανωτέρω προσημειώσεων στα αρμόδια υποθηκοφυλακεία βαρύνουν τον αφενός (άρα και τον ενάγοντα, όπως αποκαλείται στο από 28-7-2011 ιδιωτικό συμφωνητικό) και την εκ τρίτου συμβαλλόμενη (άρα την ΑΕ). Προς περαιτέρω εξασφάλιση επιστροφής του δανείσματος εκδόθηκε σε διαταγή του ενάγοντας από την εταιρία με την επωνυμία ".............." με την υπογραφή και των δύο ομορρύθμων εταίρων της κάτω από την εταιρική επωνυμία και με τριτεγγυήτρια υπέρ της εκδότριας την ανωτέρω Α.Ε.Ε. και του παραδόθηκε από τους οφειλέτες του, η υπ` αριθμ. .............. νέα επιταγή, πληρωτέα από λογαριασμό που η εκδότρια τηρούσε στην Τράπεζα .............. με κενό το ποσόν και την ημερομηνία εκδόσεως, την οποία η εκδότρια τον εξουσιοδότησε ανέκκλητα να συμπληρώσει με το συνολικό ποσό της οφειλής των αντισυμβαλλομένων του (κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα), την ημερομηνία κατά την οποία θα καταστεί ληξιπροθεσμη και απαιτητή η αξίωση του επί ολόκληρου του ποσού του δανείου, κατά τους όρους του συμφωνητικού, θέτοντας αυτήν ως ημεροχρονολογία εκδόσεως της, και εν συνεχεία να την εμφανίσει αμέσως προς πληρωμή. Παραλαμβάνοντας την ως άνω επιταγή, ο ενάγων τους επέστρεψε την προηγούμενη υπ` αριθμ. .............. επιταγή, που αναφερόταν στο όρο 1 του ανωτέρω συμφωνητικού.

Εν συνεχεία εξεδόθη η υπ’ αριθ. 5.602/28-2-2012 απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, με την οποία επετράπη στον ενάγοντα με την συναίνεση των οφειλετών του να εγγράψει προσημειώσεις υποθήκης στα εκεί αναφερόμενα ακίνητα τους προς εξασφάλιση της ανωτέρω απαιτήσεως του. Οι ανωτέρω οφειλέτες κατέβαλαν τις δόσεις των μηνών Αυγούστου, Σεπτεμβρίου, Οκτωβρίου, Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου 2011, καταλείποντας ανεξόφλητες τις δόσεις των μηνών Ιανουάριου, Φεβρουάριου, Μαρτίου 2012 και των υπολοίπων μηνών του έτους 2012. Συνολικά κατέβαλαν στον ενάγοντα ποσό 32.000 ευρώ, εκ των οποίων ποσό 25.000 ευρώ καταλογίστηκε από τον ενάγοντα στο κεφάλαιο της απαίτησης του, ποσό 2.000 ευρώ για δικαιοπρακτικούς τόκους και 5.000 ευρώ για έξοδα εγγραφής των ανωτέρω προσημειώσεων υποθήκης και σε δικαιοπρακτικούς τόκους δευτέρου εξαμήνου 2011). Εν προκειμένω, από την απλή ανάγνωση των ρυθμίσεων του από 28/7/2011 ιδιωτικού συμφωνητικού σαφώς προκύπτει ότι δεν επιδιώχθηκε με τις ρυθμίσεις του η δημιουργία μίας νέας ενοχής μεταξύ των συμβαλλομένων με αποκλεισμό της αναδρομής στην παλαιά ενοχή, αλλά η απαλλαγμένη ενστάσεων και ελαττωμάτων αναγνώριση και επιβεβαίωση της οφειλής από την παλαιά ενοχή και η περαιτέρω ενίσχυση της με επιπρόσθετες ασφάλειες. Συνεπώς, η αναφορά του πρώτου εναγόμενου σε δήθεν ανανέωση της συμφωνίας με το ως άνω συμφωνητικό, από την οποία πηγάζει η απαίτηση του ενάγοντος και δημιουργία νέας ενοχής, κατ` άρθρο 436 ΑΚ, ώστε η αναδρομή στη βασική σχέση να είναι αδύνατη (ΑΠ 1375/2011), είναι αβάσιμη και χωρίς έννομη επιρροή. Πρόκειται απλώς για σύμβαση μεταξύ τους, με την οποία απλώς επιβεβαιώνεται υπάρχον χρέος από την ως άνω ορισμένη αιτία, η οποία είναι επιτρεπτή με βάση την θεσπιζόμενη από το άρθρο 361 ΑΚ ελευθερία των συμβάσεων, καταρτίζεται ατόπως και δεν δημιουργεί νέα αυτοτελή ενοχή σε σχέση με την αρχική βασική ενοχή, αφού με αυτή τα μέρη αποσκοπούσαν είτε στην δημιουργία απλού αποδακτικού μέσου με την μορφή της εξώδικης ομολογίας (άρθρο 352 παρ. 2 ΚΠολΔ), είτε στη διακοπή της παραγραφής της απαίτησης (αρθρ. 260 ΑΚ) ή σε ανάλογα νομικά αποτελέσματα κατά τα άρθρα λ.χ. 156, 272 παρ.2 του ΑΚ, είτε γενικότερα στην αποσαφήνιση ή στη διασφάλιση της βασικής ενοχής από τυχόν ελαττώματα και ενστάσεις, από τις οποίες γίνεται έτσι ρητή ή σιωπηρή παραίτηση (ΑΠ 1095/2013). Επομένως, για τους ίδιους ως άνω λόγους, ο πρώτος εναγόμενος αβάσιμα ισχυρίζεται ότι οι κατωτέρω αναφερόμενες μεταβιβάσεις προηγήθηκαν της γέννησης της ένδικης αξίωσης του ενάγοντος, η οποία προϋπήρχε και τα παραγωγικά περιστατικά της είχαν ήδη συντελεστεί από το έτος 2004, ενώ και αν ακόμη γνώριζε ο ενάγων τις μεταβιβάσεις - όπως αποδεικνύεται, από νομική έρευνα που προηγουμένως διενέργησε, όταν υπέγραψε το από 28-7- 2011 - δεν εμποδίζεται εξ αυτού του λόγου το ενδεχόμενο να κριθούν καταδολιευτικές, εφόσον κρίσιμο χρονικό σημείο για τον έλεγχο της αφερεγγυότητας του οφειλέτη, είναι ο χρόνος εγέρσεως της αγωγής, που είναι ο κρίσιμος χρόνος για τον προσδιορισμό της βλάβης του δανειστή, η οποία υπάρχει μόνο όταν ο οφειλέτης είναι κατά το χρόνο αυτό αφερέγγυος. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι αφού παρήλθε η 31η Μαρτίου 2012, ημερομηνία καταβολής της τρίτης συνεχόμενης ληξιπρόθεσμης οφειλομένης δόσεως και κατέστη, κατά τον όρο υπ’ αριθμ. 4 του από 28/7/2011 ιδιωτικού συμφωνητικού, ληξιπρόθεσμο και απαιτητό ολόκληρο το υπολειπόμενο κεφάλαιο του δανείσματος πλέον οφειλομένων δικαιοπρακτικών τόκων, ο ενάγων συμπλήρωσε, ως είχε δικαίωμα την υπ` αριθμ. .............. επιταγή με το συνολικώς οφειλόμενο σ` αυτόν ποσόν (κεφάλαιο: 275.000 +7.840 ευρώ οφειλόμενοι έως την 31/3/2012 δικαιοπρακτικοί τόκοι + 7.690 ευρώ τόκοι υπερημερίας, από την 31/3/2012 έως την ημερομηνία που τέθηκε ως ημερομηνία εκδόσεως της ως άνω επιταγής =) των 290.530 ευρώ, και αφού έθεσε ως ημερομηνία εκδόσεως της ανωτέρω επιταγής την 3/9/2012, την εμφάνισε προς πληρωμή στην πληρώτρια Τράπεζα την 6/9/2012, πλην όμως αυτή δεν πληρώθηκε λόγω ελλείψεως επαρκούς υπολοίπου, στον λογαριασμό της εκδότριας, όπως τούτο βεβαιώθηκε με ενσφράγιστη επισημείωση της πληρώτριας Τράπεζας στο σώμα της.

Ετσι, ο ενάγων έχει ήδη ληξιπρόθεσμη και απαιτητή αξίωση κατά του πρώτου εναγόμενου ύψους 290.530 ευρώ, της οποίας τα παραγωγικά αίτια είχαν ήδη συντελεσθεί την 20/2/2004, οπότε και η δανειολήπτρια εταιρία έλαβε από εκείνον ολόκληρο το ποσόν του δανείου των 300.000 ευρώ. Ωστόσο ο α` εναγόμενος, ενώ γνώριζε την υποχρέωσή του να εξοφλήσει την ανωτέρω οφειλή που είχε αναγνωρίσει και εγγράφως ότι τον βαρύνει ήδη με την πρώτη από 7-3-2006 δήλωση του, με πρόθεση να βλάψει τον ενάγοντα προέβη, ενώ τον διαβεβαίωνε διαρκώς για την σταθερή περιουσιακή του κατάσταση στις κάτωθι διαδοχικές απαλλοτριώσεις περιουσιακών του στοιχείων. Με το υπ` αριθ. ......./23-2-2007 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .............., το οποίο α) αναφορικά με τα ακίνητα στον Δήμο Πυλαίας - Χορτιάτη καταχωρήθηκε στις 20-3-2007, με αριθμό καταχώρισης 4.249, στα βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Καλαμαριάς, β) αναφορικά με το ακίνητο στο Δήμο Κασσάνδρας, μεταγράφηκε στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κασσάνδρας, στο τόμο .... και με αριθμό ... και γ) αναφορικά με το ακίνητο στο Δήμο Μενεμένης, μεταγράφηκε στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Θεσσαλονίκης στο τόμο .... και αριθμό ..., συνέστησε γονική παροχή προς τα τέκνα του (δεύτερο και τρίτη των εναγόμενων) και τους μεταβίβασε το ιδανικό του μερίδιο στα κατωτέρω λεπτομερώς περιγραφόμενα ακίνητα του, κατά ψιλή κυριότητα και κατ` ισομοιρίαν εξ αδιαιρέτου στον καθένα τους, παρακρατήσας το δικαίωμα επικαρπίας εφ` όρου ζωής του ίδιου και της συζύγου του, .............. ( η οποία όμως δεν αποδέχθηκε την σχετική δωρεά): I) Επί ενός αυτοτελούς και διηρημένου διαμερίσματος (οριζοντίου ιδιοκτησίας), κειμένου στον πρώτο κύριο όροφο άνωθεν του ισογείου ορόφου μιας οικοδομής, η οποία κτίσθηκε βάσει της υπ` αριθμ. ...../8.12.1978 αδείας οικοδομής του Γραφείου Πολεοδομίας Θεσσαλονίκης, βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια του άλλοτε Δήμου Πανοράματος Νομού Θεσσαλονίκης και ήδη σήμερα στην περιφέρεια της Δημοτικής Κοινότητας Πανοράματος, της Δημοτικής Ενότητας Πανοράματος, του Δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη, της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης, της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, στην περιφέρεια του Κτηματολογικού Γ ραφείου Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης και επί της οδού .............. με οδικό αριθμό ... (άλλοτε αριθμό ...). Το ως άνω διαμέρισμα έχει πρόσοψη επί της οδού .............., ευρίσκεται αριστερά στον προσβλέποντα την οικοδομή από την ως άνω οδό, φέρει αριθμό εσωτερικής αριθμήσεως δύο (2), έχει εμβαδόν καθαρό 130,50 τ.μ. και μικτό 145 τ.μ., και αποτελείται από τρία (3) δωμάτια, σαλοτραπεζαρία, χώλ και διάδρομο. Στο ως άνω διαμέρισμα αντιστοιχεί και αναλογεί ποσοστό συμμετοχής επί της κυριότητος του όλου οικοπέδου και των κοινοχρήστων και κοινοκτήτων χώρων, μερών, πραγμάτων και εγκαταστάσεων της οικοδομής, 111,78ο/οο εξ αδιαιρέτου. Το ποσοστό σονιδιοκτησίας του στο εν λόγω ακίνητο, 50% εξ’ αδιαιρέτου, περιήλθε στον πρώτο εναγόμενο δυνάμει του υπ` αρ. ....../5.11.1984 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .............., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλνακείου Καλαμαριάς, στον τόμο ... και με αριθμό ..... Το ως άνω διαμέρισμα φέρει ΚΑΕΚ 19 091 08 05 008/0/22. 2) Επί ενός αυτοτελούς και διηρημένου αποθηκευτικού χώρου, κειμένου στον ημιυπόγειο όροφο της ως άνω οικοδομής, φέροντα αριθμό εσωτερικής αριθμήσεως ορόφου, τέσσερα (4), εμβαδού 7,70 τ.μ.. Στον αποθηκευτικό αυτό χώρο αντιστοιχεί και αναλογεί ποσοστό συμμετοχής επί της κυριότητος του όλου οικοπέδου και των κοινοχρήστων και κοινοκτήτων χώρων, μερών, πραγμάτων και εγκαταστάσεων της οικοδομής, 2,98/1000 εξ αδιαιρέτου. Το ποσοστό συνιδιοκτησίας του στο εν λόγω ακίνητο, 50% εξ αδιαιρέτου, περιήλθε στον πρώτο εναγόμενο δυνάμει του υπ’ αριθμ. ..../5.11.1984 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .............., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Καλαμαριάς, στον τόμο ... και με αριθμό ..... Ο ως άνω αποθηκευτικός χώρος φέρει ΚΑΕΚ 19 091 08 05 008/0/4. 3) Επί μιας αυτοτελούς και διηρημένης θέσης στάθμευσης αυτοκινήτου (γκαράζ), στεγασμένης, κείμενης στον ημιυπόγειο όροφο της ιδίας ως άνω οικοδομής, εμβαδού 15,25 τ.μ., φέρουσας αριθμό εσωτερικής αριθμήσεως στον όροφο, επτά (7). Η ως άνω θέση στάθμευσης αυτοκινήτου έχει ποσοστό συμμετοχής επί της κυριότητος του όλου οικοπέδου και των κοινοχρήστων και κοινοκτήτων χώρων, μερών, πραγμάτων και εγκαταστάσεων της οικοδομής 12,35/1000 εξ αδιαιρέτου. Το ποσοστό συνιδιοκτησίας του στο ανωτέρω ακίνητο, 50% εξ αδιαιρέτου, περιήλθε στον πρώτο εναγόμενο δυνάμει του υπ’ αριθμ. ...../5.11.1984 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .............., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Καλαμαριάς, στον τόμο ... και με αριθμό .... Η ως άνω θέση στάθμευσης φέρει ΚΑΕΚ 19 091 08 05 008/0/13. 4) Επί ενός αυτοτελούς και διηρημένου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτου, στεγασμένου, κειμένου στον ημιυπόγειο όροφο της ως άνω οικοδομής, εμβαδού 32 τ.μ., μαζί με τον διάδρομο ελιγμών. Ο ως άνω χώρος στάθμευσης φέρει αριθμό εσωτερικής αριθμήσεως στον όροφο, οκτώ (8). Η ως άνω θέση στάθμευσης αυτοκινήτου έχει ποσοστό συμμετοχής επί της κυριότητος του όλου οικοπέδου και των κοινοχρήστων και κοινοκτήτων χώρων, μερών, πραγμάτοτν και εγκαταστάσεων της οικοδομής 12,35/1000 εξ αδιαιρέτου. Το ποσοστό συνιδιοκτησίας του στο εν λόγω ακίνητο, 50% εξ αδιαιρέτου, περιήλθε στον πρώτο εναγόμενο δυνάμει του υπ` αριθμ. ..../6.6.1997 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .............., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Καλαμαριάς στον τόμο ..... και με αριθμό ...... Η ως άνω θέση στάθμευσης φέρει ΚΑΕΚ 19 091 08 05 008/0/15. Η συνολική αξία των δικαιωμάτων (50% εξ αδιαιρέτου ψιλής κυριότητας) που μεταβίβασε στους δεύτερο (25%) και τρίτη (25%) των εναγόμενων στα ανωτέρω ακίνητα (υπό 1 έως 4) ο πρώτος εναγόμενος, ανέρχεται, κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής, σε 80.000 ευρώ. 5) Επί μιας αυτοτελούς και διηρημένης διώροφης κατοικίας (maisonnette) τύπου Γ2, που βρίσκεται στο Τουριστικό - Παραδοσιακό Συγκρότημα κατοικιών (Παραδοσιακό Παραθεριστικό Οικισμό), στην θέση «Ελάνη» Κασσανδρείας Χαλκιδικής, ο οποίος συστάθηκε και του οποίου οι όροι και περιορισμοί δόμησης και οι θέσεις και διατάξεις των κτιρίων που ανεγέρθηκαν σ’ αυτόν, εγκρίθηκαν με το Προεδρικό Διάταγμα της 2/9/1980, το οποίο δημοσιευθηκε στο ΦΕΚ Δ`, 520/18.9,1980. Ο ως άνω Οικισμός κτίσθηκε σε ακίνητο έκτασης εκατόν ογδόντα χιλιάδων τ.μ., σύμφωνα με το ανωτέρω π.δ. Η ανωτέρω μεζονέτα, που κτίσθηκε βάσει της υπ’ αριθμ. ..../20.2.1981 άδειας ανοικοδομήσεως του Πολεοδομικού Γραφείου Πολυγύρου Χαλκιδικής, η οποία αναθεωρήθηκε με την υπ` αριθμ. 13.891/10.7.1985 πράξη του Πολεοδομικού Γραφείου Νέων Μουδανιών Χαλκιδικής, βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια του Δημοτικού Διαμερίσματος Κασσανδρείας του Δήμου Κασσάνδρας Νομού Χαλκιδικής και ήδη σήμερα στην περιφέρεια της Δημοτικής Κοινότητας Κασσανδρείας, της Δημοτικής Ενότητας Κασσάνδρας, του Δήμου Κασσάνδρας, της Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής, της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και ειδικότερα στο συγκρότημα 41 μ της «Δ» Οικιστικής Ενότητος ή Ζώνης (Γειτονιάς).

Συγκεκριμένως, η κατοικία αυτή συνιστά τον πρώτο (1°) πυρήνα του παραπάνω συγκροτήματος - 41 μ-, που είναι ο πρώτος, από αριστερά προς τα δεξιά γι` αυτόν που βλέπει τον Οικισμό από την θάλασσα και αποτελείται από ισόγειο με υπόγεια αποθήκη, εμβαδού μικτού 73,46 τ,μ. και καθαρού 72,55 τ.μ. και από πρώτο όροφο, εμβαδού μικτού 51,44 τ.μ., καθαρού δε 50,80 τ.μ.. Το ισόγειο έχει καθιστικό (λίβινγκ ρουμ.), κουζίνα, χώλ, αποχωρητήριο, ένα υπνοδωμάτιο και εσωτερική σκάλα που οδηγεί στον πρώτο όροφο και ο πρώτος όροφος έχει δύο υπνοδωμάτια, χώλ, λουτροαποχωρητήριο και εσωτερική σκάλα που οδηγεί στο ισόγειο. Το υπόγειο έχει επιφάνεια 36,27 τ.μ., αφαιρουμένων από την συνολική επιφάνεια του ισογείου ορόφου. Η ως άνω κατοικία έχει ποσοστό συμμετοχής επί της κυριότητος του όλου οικοπέδου (εμβαδού 121.563 τ.μ., της αρχικής εδαφοκτήτριας, εταιρείας με την επωνυμία «..............») και των υπολοίπων κοινοχρήστων και κοινοκτήτων χώρων, μερών, πραγμάτων και εγκαταστάσεων, 9/1000 εξ αδιαιρέτου. Στην ως άνω κατοικία ανήκει το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης του προκηπίου (αυλής), που βρίσκεται μπροστά, πίσω και πλάγια της κατοικίας αυτής, συνολικής επιφάνειας 150 τ.μ.. Το ποσοστό συνιδιοκτησίας του στο εν λόγω ακίνητο, 50% εξ αδιαιρέτου, περιήλθε στον πρώτο εναγόμενο δυνάμει του υπ` αρ. ....../24.2.1.1986 συμβολαίου της άλλοτε συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .............., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κασσάνδρας Νομού Χαλκιδικής, στον τόμο ..... και με αριθμό .... Η συνολική αξία των δικαιωμάτων (50% ες αδιαιρέτου ψιλής κυριότητας) που μεταβίβασε στους δεύτερο (25%) και τρίτη (25%) των εναγόμενων στα ανωτέρω (υπό 5) ακίνητα ο πρώτος εναγόμενος, ανέρχεται, κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής, σε 40.000 ευρώ. 6) Επί ενός αγροτεμαχίου, συνολικής ενιαίας έκτασης επτά χιλιάδων διακοσίων είκοσι έξι (7.226) τ.μ., μαζί με την επ` αυτού κτισμένη διώροφη οικοδομή μεθ` υπογείου, η οποία αποτελείται από: α) Υπόγειο όροφο, συνολικού εμβαδού 100 τ.μ., β) ισόγειο όροφο (κατάστημα), συνολικού εμβαδού 105 τ.μ. και γ) πρώτο πάνω από τον ισόγειο όροφο, που περιλαμβέενει δύο (2) γραφεία, συνολικού εμβαδού εκάστου, 50,50 τ.μ. Το ως άνω αγροτεμάχιο βρίσκεται στην θέση «Ντοντουλάρ» της εποικισθείσας περιοχής Νέας Μενεμένης Νομού Θεσσαλονίκης, στην κτηματική περιφέρεια του Δήμου Μενεμένης Νομού Θεσσαλονίκης και ήδη σήμερα στην περιφέρεια της Δημοτικής Κοινότητος Μενεμένης, της Δημοτικής Ενότητας Μενεμένης, του Δήμου Αμπελοκήπων-Μενεμένης, της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης, της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και συνορεύει γύρωθεν με το υπ` αρ. 53β αγροτεμάχιο ιδιοκτησίας .............., με τα υπ` αρ. 53β και 53α αγροτεμάχιο, ιδιοκτησίας .............. χήρας .............., με δημόσιο δρόμο και με αγροτικό δρόμο. Το ποσοστό συνιδιοκτησίας του, των είκοσι πέντε εκατοστών (25%) εξ αδιαιρέτου στο ανωτέρω ακίνητο, περιήλθε στον πρώτο εναγόμενο, στο μεν αγροτεμάχιο, από αγορά, δυνάμει του υπ` αριθμ. ..../1.10.1986 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .............., που μεταγράφηκε στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Θεσσαλονίκης, στον τόμο ..... και με αριθμό ..., τα δε ανωτέρω κτίσματα ανεγέρθησαν δυνάμει της υπ’ αριθμ. ..../26.8.1987 άδειας οικοδομής της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Θεσσαλονίκης. Η συνολική αξία των δικαιωμάτων (25% ψιλής κυριότητας εξ αδιαιρέτου) που μεταβίβασε στους δεύτερο (12,5%) και τρίτη (12,5%) των εναγομένων στα ανωτέρω (υπό 6) ακίνητα ο πρώτος εναγόμενος, ανέρχεται, κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής, σε 35.000 ευρώ. 7) Επί ενός αυτοτελούς και διηρημένου καταστήματος, με αριθμό ΚΙ, κειμένου στο ισόγειο της πολυώροφης οικοδομής, η οποία ανεγέρθηκε δυνάμει της υπ` αριθμ. ..../2.4.1985 αδείας οικοδομής της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Θεσσαλονίκης, που αναθεωρήθηκε με την υπ` αριθμ. 10.576/15.10.1988 πράξη της ιδίας Διευθύνσεως και βρίσκεται στην συμβολή των οδών .............. και .............. (Γ` οικοδομή), επί οικοπέδου 5.818,50 τ.μ., που είναι στην κτηματική περιφέρεια του Δήμου Θεσσαλονίκης. Το εν λόγω Κ1 κατάστημα έχει πρόσοψη επί της οδού .............., εμβαδόν 172,22 τ.μ., μετά παταριού 86,11 τ.μ. και συνορεύει γύρωθεν με την οδό .............., με το Κ10 κατάστημα, με κλιμακοστάσιο και με το φρέαρ ανελκυστήρων της οικοδομής επί των οδών .............. και .............. (Δ` οικοδομή), με το Κ7 κατάστημα και με το Κ2 κατάστημα και αντιστοιχεί και αναλογεί σ` αυτό ποσοστό συνιδιοκτησίας 8,61/1000 εξ αδιαιρέτου στο όλο ως άνω οικόπεδο και στα κοινόκτητα και κοινόχρηστα μέρη, χώρους και εγκαταστάσεις της όλης οικοδομής. Ο πρώτος εναγόμενος είχε στο ανωτέρω κατάστημα πλήρη κυριότητα, κατά ποσοστό 60% εξ αδιαιρέτου και ψιλή κυριότητα κατά ποσοστό 40% εξ αδιαιρέτου, δυνάμει των υπ` αριθμ. ......./31.12.1990 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .............., νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Θεσσαλονίκης και του υπ` αριθμ. ......./15.10.1998 μεταβιβαστικού συμβολαίου της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .............., το οποίο μεταγράφηκε νομίμως στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Θεσσαλονίκης, στον τόμο ...... και με αριθμό ...... 8) Επί ενός αυτοτελούς και διηρημένου χώρου του υπογείου ορόφου της ιδίας ως άνω (υπό 7) οικοδομής, με εμβαδόν 70 τ.μ., (από το όλον, εκ μέτρων τετραγωνικών 174,70 τ.μ., υπόγειο), κάτω από το Κ1 κατάστημα και με είσοδο από το Κ1 κατάστημα, ο οποίος συνορεύει γύρωθεν, με υπόγειο Κ2, με υπόγειο Κ7-Κ8 και με κλαμακοστάσια Γ` και Δ` οικοδομής και στον οποίο αντιστοιχεί και αναλογεί ποσοστό συνιδιοκτησίας 0,69/1000 επί του όλου οικοπέδου και των κοινοχρήστων και κοινοκτήτων χώρων, μερών και εγκαταστάσεων της όλης οικοδομής.

Ο πρώτος εναγόμενος είχε στον ανωτέρω υπόγειο χώρο πλήρη κυριότητα, κατά ποσοστό 60% εξ αδιαιρέτου και ψιλή κυριότητα κατά ποσοστό 40% εξ αδιαιρέτου, δυνάμει των υπ` αριθμ. .../31.12.1990 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .............., νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Θεσσαλονίκης και του υπ` αριθμ. ...../15.10.1998 μεταβιβαστικού συμβολαίου της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .............., το οποίο μεταγράφηκε νομίμως στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Θεσσαλονίκης, στον τόμο ..... και με αριθμό ..... Η συνολική αξία των δικαιωμάτων (100% ψιλής κυριότητας) που μεταβίβασε στους δεύτερο (50% ψιής κυριότητας) και τρίτη (50%) των εναγόμενων στα ανωτέρω ακίνητα (υπό 7 και 8) ο πρώτος εναγόμενος, ανέρχεται, κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής, σε 57.000 ευρώ. Ωστόσο, με το υπ` αριθμ. ...../26.7,2011 συμβόλαιο δωρεάς εν ζωή, του συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .............., το οποίο μεταγράφηκε την 28/7/2011 στον τόμο .... και με αριθμό ..... των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Θεσσαλονίκης, οι δεύτερος και τρίτη των εναγόμενων δώρισαν (επαναμεταβίβασαν) στον πρώτο εναγόμενο, έκαστος το 50% της εξ αδιαφέτου ψιλής κυριότητος που του ανήκε στα ανωτέρω ακίνητα (υπό 7 και 8), με αποτέλεσμα ο πρώτος εναγόμενος να καταστεί εκ νέου ψιλός κύριος τους, κατά ποσοστό 100%, παραμένοντας και συνεπικαρπωτής αυτών κατά ποσοστό 60% (το υπόλοιπο 40% της επικαρπίας τους, ανήκει στην σύζυγο του πρώτου εναγόμενου). Περαιτέρω ο πρώτος εναγόμενος προκειμένου να ολοκληρώσει τον σκοπό βλάβης του ενάγοντος, προέβη σε νέα σύσταση γονικής παροχής στα ίδια ως άνω ακίνητα υπέρ των τέκνων του, παραιτούμενος από το δικαίωμα του επικαρπίας σ` αυτά. Ειδικότερα, με το υπ` αριθμ. ...../21.3.2011 συμβόλαιο του ανωτέρω συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .............., το οποίο μεταγράφηκε νομίμως στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Θεσσαλονίκης, στον τόμο ...... και με αριθμό ....., στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κασσάνδρας, στον τόμο ..... και με αριθμό .... και στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Καλαμαριάς (αρ.κατ. 4.201), ο πρώτος εναγόμενος προσπόρισε στους δεύτερο και τρίτη των εναγόμενων, αιτία γονικής παροχής, το 50% ες αδιαιρέτου (από 25% σε έκαστον) της ανηκούσης σ’ αυτόν επικαρπίας: α) στα περιγραφόμενα υπό τους δείκτες 1 έως 4 ακίνητα (διαμέρισμα Πανοράματος και βοηθητικοί χώροι), Η συνολική αξία του δικαιώματος επικαρπίας (50% εξ αδιαιρέτου) που παρείχε στα ανωτέρω ακίνητα ο πρώτος εναγόμενος στους δεύτερο (25%) και τρίτη (25%) των εναγόμενων ανέρχεται, κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής, σε 60.000 ευρώ, β) στο περιγραφόμενο υπό τον δείκτη 5 ακίνητο (μονοκατοικία στην Ελάνη Χαλκιδικής). Η συνολική αξία του δικαιώματος επικαρπίας (50% εξ αδιαιρέτου) που παρείχε στο ανωτέρω ακίνητο ο πρώτος εναγόμενος στους δεύτερο (25%) και τρίτη (25%) των εναγόμενων, ανέρχεται, κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγοιγής, σε 35.000 ευρώ, γ) στο περιγραφόμενο υπό τον δείκτη 6 ακίνητο (διώροφη οικοδομή μεθ` υπογείου στην Μενεμένη). Η συνολική αξία του δικαιώματος επικαρπίας (25% εξ αδιαιρέτου), που παρείχε στο ανωτέρω ακίνητο ο πρώτος εναγόμενος στους δεύτερο (12,5%) και τρίτη (12,5%), ανέρχεται, κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής σε 32,000 ευρώ.

Ο πρώτος εναγόμενος παραιτήθηκε του δικαιώματος της επικαρπίας στα ανωτέρω ακίνητα, με αποτέλεσμα τα τέκνα του (δεύτερος και τρίτη των εναγόμενων) να αποκτήσουν την πλήρη εξ αδιαιρέτου κυριότητα σ` αυτά, κατά ποσοστό 25% έκαστος (και συνολικά 50%) στην μονοκατοικία του Πανοράματος και στην μεζονέτα της Ελάνης και κατά ποσοστό 12,5% έκαστος (και συνολικά 25%) στην διώροφη οικοδομή της Μενεμένης, Να σημειωθεί ότι οι ανωτέρω εμπορικές και αγοραίες αξίες των οις άνω ακιιητων δεν αμφισβητήθηκαν ειδικά από τους εναγόμενους (εκτός μόνον από τα προσημειωμένα ακίνητα υπό τους ως άνω αριθμούς 7 και 8, που ανάγουν οι εναγόμενοι την αξία τους σε 400.000 ευρώ). Ετσι, ο πρώτος εναγόμενος μεταβίβασε, λόγω γονικής παροχής, στα τέκνα του (δεύτερο και τρίτη των εναγόμενων), περιουσιακά του δικαιώματα συνολικής αξίας 282.000 ευρώ, που δεν υπερκαλύπτουν την απαίτηση του ενάγοντος, ακόμη και αν αυτή ανέρχεται αντί του ποσού των 290.530 ευρώ σε 268.000 ευρώ, κατά τους δικούς τους υπολογισμούς, πλέον όμως τόκων υπερημερίας και λοιπών εξόδων. Ετσι αποδείχθηκε ότι ως μοναδικό εμφανές κατασχετό περιουσιακό στοιχείο απέμεινε στον πρώτο εναγόμενο το 60% της εξ αδιαιρέτου επικαρπίας και το 100% της ψιλής κυριότητος στο κατάστημα της οδού .............. (περιγραφόμενα υπό τους δείκτες 7 και 8 ακίνητα), συνολικής αξίας (των ανωτέρω δικαιωμάτων του), κατά τον χρονο ασκήσεως της αγωγής, 70,000 ευρώ. Αλλά, τα ως άνω περιουσιακά του στοιχεία είναι επιβαρυμένα με προσημείωση υποθήκης υπέρ της «.............. Τραπεζης της Ελλάδος Α.Ε.», που ενεγράφη τόσο στο υπ` αριθμ.7 όσο και στο υπ` αριθμ.8 ακίνητο για ποσόν απαιτήσεως της προσημειούχου 200,000 ευρώ σε έκαστον δυνάμει της υπ’ αριθμ. 35.003/2010 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης που ενεγράφη την 8-12-2010 στα βιβλία υποθηκών του Υποθηκοφυλακείου Θεσσαλονίκης, στο τόμο ..... και αριθμούς .., ..., και προσημείωση υποθήκης υπέρ του ενάγοντος, ποσού 275.000 ευρώ, δυνάμει της υπ` αριθμ. 5602/2012 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης που ενεγράφη την 6-3-2012 στα βιβλία υποθηκών του Υποθηκοφυλακείου Θεσσαλονίκης, στο τόμο ..... και αριθμούς ...., ...., όπως ήδη αναφέρθηκε. Ουσιαστικά έτσι, η διασφαλιστικη αξία των ανωτέρω περιουσιακών στοιχείων του πρώτου εναγόμενου είναι μηδενική. Η δε απομείνασα περιουσία του πρώτου εναγόμενου, κατά το χρόνο κατάθεσης της αγωγής, δεν επαρκουσε για να καλύψει την απαίτηση του ενάγοντος, χωρίς να ασκεί έννομη επιρροή το γεγονός ότι ο συνοφειλέτης του α` εναγόμενου, .............. εξακολουθεί να έχει, έστω προσημειωμένα υπέρ του ενάγοντος ακίνητα, ούτε το γεγονός ότι και η συνοφειλέτιδα και εγγυήτρια εταιρεία «..............» εξακολουθεί να έχει έστω βεβαρημένα ακίνητα στο όνομα της. Τούτο διότι ο πρώτος εναγόμενος ως ομόρρυθμος εταίρος της δανειολήπτριας εταιρίας ευθύνεται και ο ίδιος ατομικά και εις ολόκληρο για τα χρέη της, ήτοι και με τη δική του περιουσία και συνεπώς η βλάβη των συμφερόντων του ενάγοντος εξακολουθεί να υφίσταται και όταν άλλος, εις ολόκληρο συνοφειλέτης, όπως εν προκειμένω ο άλλος ομόρρυθμος εταίρος, η ομόρρυθμη εταιρία αλλά και η ανωτέρω εγγυήτρια ανώνυμη εταιρία, διαθέτει επαρκή περιουσία για την ικανοποίηση του δανειστή, καθόσον ο καταδολιευτικός χαρακτήρας των απαλλοτριώσεων κρίνεται από στοιχεία που συντρέχουν αποκλειστικά και μόνο στο πρόσωπο του απαλλοτριούντος και δεν επηρεάζεται από την οικονομική κατάσταση των λοιπών συνοφειλχτών, όπως άλλωστε συνάγεται και από τη διάταξη του άρθρου 486 ΑΚ. (ΑΠ 1902/2013, Δημοσίευση Τ.Ν.Δ. ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω οεποδείχθηκε ότι ο πρώτος εναγόμενος, ενώ γνώριζε την ύπαρξη της ως άνω οφειής του προς τον ενάγοντα και με σκοπό την ματαίωση της ικανοποίησης αυτής, έσπευσε να αποξενωθεί από την ακίνητη περιουσία του μεταβιβάζοταας αυτήν, κατά τα ανωτέρω, στον υιό του και στην κόρη του (β` και γ`) των εναγόμενων. Κατά τον χρόνο των ως άνω μεταβιβάσεων ο α` εναγόμενος δεν διέθετε άλλα περιουσιακά στοιχεία, πλην των ανωτέρω εμφανών αλλά και βεβαρημένων, που δεν έχουν διασφαλιστικη αξία για τον ενάγοντα. Ενήργησε δε ο α` εναγόμενος με πρόθεση βλάβης του ενάγοντος, ώστε να μη μπορέσει να ικανοποιήσει την ως άνω βέβαιη, αναγνωρισμένη και εκκαθαρισμένη απαίτηση του από την εναπομείνασα στον ίδιο ακίνητη περιουσία. Επίσης δεν ασκεί έννομη επιρροή ο ισχυρισμός του πρώτου εναγόμενου, ότι προέβη στις επίμαχες μεταβιβάσεις για λόγους φορολογικούς και για αποκατάσταση των παιδιών του, δεδομένου ότι όταν μια διάθεση γίνεται για την εκπλήρωση ηθικών υποχρεώσεων ή της κοινωνικής ευπρέπειας του οφειλέτη, δεν μπορεί να δικαιολογήσει ούτε τη βλάβη των δανειστών, ούτε την προτίμηση από τον οφειλέτη των ηθικών του υποχρεώσεων έναντι των νομικών. Για το λόγο αυτό δεν αναιρείται ο καταδολιευτικός χαρακτήρας των απαλλοτριώσεων, αν, εκτός από τη πρόθεση βλάβης του δανειστή, παράλληλα ο οφειλέτης επιδιώκει και άλλους σκοπούς, όπως εκείνους της γονικής παροχής, που προβλεπεται από τη διάταξη του άρθρου 1509 ΑΚ (ΕφΑθ 147/2009, ΕφΘεσ 964/2006 Αρμ 2007, 708) ή της δωρεάς.

Αλλωστε ο σκοπός του πρώτου εναγόμενου για την ματαίωση της ικανοποίησης της απαίτησης του ενάγοντας επιτεύχθηκε, με επακόλουθο τη βλάβη των στυμφερόντων του τελευταίου, δεδομένου ότι και κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής ο τελευταίος καθίσταται αφερέγγυος, αφού, όπως προαναφέρθηκε, δε διαθέτει πλέον κανένα αξιόχρεο περιουσιακό στοιχείο στο όνομά του. Αναφορικά με τις προτεινόμενες εκ μέρους των εναγόμενων, ένσταση παραγραφής της αγωγής διάρρηξης ως προς το πρώτο μεταβιβαστικό συμβόλχιιο του έτους 2007 και εκ μέρους του ενάγοντος, αντένσταση διακοπής αυτής, λόγω δόλου των εναγόμενων, αποδείχθηκαν ειδικότερα και τα ακόλουθα: Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η πρώτη απαλλοτριωτική δικαιοπραξία καταρτίστηκε στις 23-2-2007, με χρόνο συμπλήρωσης της πενταετούς παραγραφής στις 24-2- 2012, η δε ένδικη αγωγή για τη διάρρηξη και αυτής κατατέθηκε στις 7-9-2012 και επιδόθηκε στους εναγόμενους στις 13- 9-2012 (βλ. τις υπ. αριθμ. 4396 Δ`/13-9-2012, 4398 Δ`/13-9-2012 και 4.405Δ`/13-9- 2012 αντίστοιχα). Εντούτοις στις 28-7-2011 (δηλαδή προτού συμπληρωθεί η παραγραφή) και μέσα στο τελευταίο εξάμηνο του χρόνου της - από 28/7/11 έως 24/2/12, με την κατάρτιση του ως άνω αναφερόμενου ιδιωτικού συμφωνητικού, προκύπτει λόγος αναστολής της παραγραφής, κατά τα αναφερόμενα για όσο χρονικό διάστημα μέσα στο τελευταίο εξάμηνο του χρόνου της ο υπόχρεος - α` εναγόμενος απέτρεψε με δόλο και δια του ως άνω ιδιωτικού συμφωνητικού αναγνώρισης χρέους, τον δικαιούχο - ενάγοντα να ασκήσει την αξίωση του προς διάρρηξη. Η παραγραφή που ανέσταλη για τον ανωτέρω λόγο συνεχίστηκε, άμα έπαψε η αναστολή πλην όμως δεν συμπληρώθηκε πριν περάσουν έξι μήνες (άρθρο 257 ΑΚ), δηλαδή δεν συμπληρώθηκε νωρίτερα από τις 24-8-2012. Ομως κατά τη διάρκεια των προσθέτων αυτών έξι μηνών υπήρξε και νέος λόγος αναστολής της παραγραφής, (που ενεργοποιεί και νέο εξάμηνο), καθώς η δυνατότητα του ενάγοντας να επιδιώξει την σφράγιση της νέας δεύτερης, τραπεζικής επιταγής, που του είχε δοθεί προς εξασφάλιση της απαιτήσεως του από το δάνειο, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, ενεργοποιήθηκε μόλις την 31-3-2012, με βάση τους όρους του ίδιου ως άνω ιδιωτικού συμφωνητικού (βλ. τον όρο 4 αυτού, σε περίπτωση μη καταβολής τριών συνεχόμενων ληξιπρόθεσμων δόσεων θα καθίσταται, χωρίς να προηγηθεί οποιαδήποτε όχληση ή καταγγελία, ληξιπρόθεσμο και αυτοδίκαια απαιτητό, ολόκληρο το υπόλοιπο ποσό του δανείου..`), οπότε η παραγραφή συνεχίζεται πάλι μετά την παύση της νέας αυτής αναστολής και δεν συμπληρώνεται πριν περάσουν έξι μήνες, και εν προκειμένω δεν συμπληρώνεται νωρίτερα από την 30-9-2012. Οπότε ήδη στις 7-9-2012 είχε ασκηθεί εντός του χρόνου της αναστολής της παραγραφής, η ένδικη αγωγή, κατά ορθή εκτίμηση των ημερομηνιών εντός του ισχυρισμού του ενάγοντας, περί αντένστασης διακοπής της παραγραφής λόγω δόλου του πρώτου εναγόμενου και του συνεταίρου του ...............

Με βάση δε τα ως άνω αποδειχθέντα, το Δικαστήριο κρίνει ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 255 εδ. β` του ΑΚ περί αναστολής της παραγραφής λόγω δόλου του α` εναγόμενου και ότι η πενταετής παραγραφή της αξίωσης του για διάρρηξη της πρώτης καταδολιευτικής δικαιοπραξίας ανέσταλη κατά τη λήξη αυτής για να συμπληρωθεί μετά πάροδον εξαμήνου (άρθρο 257 παρ. 2 ΑΚ.), με συνέπεια η αγωγή που ασκήθηκε την 7-9-2012, ήτοι μέσα στο εξάμηνο της αναστολής να είναι εμπρόθεσμη και για την πρώτη προσβαλλόμενη δικαιοπραξία. Πρέπει, επομένως, απορριπτομένης ως ουσία αβάσιμης της ένστασης παραγραφής των εναγόμενων, να διαρρηχθεί και το πρώτο μεταβιβαστικό συμβόλαιο ως καταδολιευτικό, καθότι όπως αποδείχθηκε ο πρώτος εναγόμενος ανέμενε πράγματι να παρέλθει η προθεσμία της πενταετούς παραγραφής από την κατάρτιση του υπ` αριθμ. ......./23-2-2007 συμβολαίου και τότε έπαυσε (σταμάτησε) να πληρώνει το δάνειο, ώστε να μην καθίσταται διόλου καταχρηστική η συμπεριφορά του ενάγοντας, να επιδιώξει εντεύθεν την ικανοποίηση της απαίτησης του, απορριπτομένης ως ουσία αβάσιμης και της σχετικής ένστασης περί καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος εκ μέρους του ενάγοντος. Ακόμη, ενόψει της χαριστικής αιτίας των δικαιοπραξιών του ως άνω οφειλέτη δεν απαιτείται καν γνώση των παιδιών του - β` και γ` των εναγόμενων για το καταδολιευτικό αυτού σκοπό (άρθρ. 941-942 ΑΚ, και ΑΠ 1482/2004, ΝΟΜΟΣ), ανεξάρτητα της μη τεκμαιρόμενης γνώσεως (941 τελ. εδ ΑΚ) λόγω του πρώτου βαθμού συγγένειας σε ευθεία γραμμή μεταξύ τους, εφόσον πέρασε περισσότερο από ένα έτος από το χρόνο των απαλλοτριώσεων και μέχρι την άσκηση της αγωγής από τον ενάγοντα. Σε κάθε περίπτωση, τα εναγόμενα τέκνα ως υιός και κόρη είχαν και τα ίδια, σαφή αντίληψη της αφερεγγυότητας που προκαλούσε έναντι των δανειστών του, ο πατέρας τους, με τις οπαλλοτριωτικές του δικαιοπραξίες, κατά το χρόνο διενέργειας τους. Επειδή η διάρρηξη, όταν απαγγέλλεται από το δικαστήριο επέρχεται μόνο ως προς το μέρος εκείνο που απαιτείται για την κάλυψη της απαίτησης του δανειστή, απαιτείται η ολική διάρρηξη των ως άνω χαριστικών μεταβιβάσεων, δεδομένου ότι η συνολική ανωτέρω αναφερόμενη αξία τους δεν υπερκαλύπτει την συνολική απαίτηση του ενάγοντας, που θα ανέλθει σε ακόμη μεγαλύτερο ύψος, μέχρι την τελεσίδικη επιδίκαση της. Μετά τις ως άνω παραδοχές, οι προαναφερό μενες απαίνλοτριώσεις κρίνονται εν όλω καταδολιευτικές και επομένως πρέπει, να γίνει δεκτή η κρινόμενη αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη και να απαγγελθεί η διάρρηξη των επίδικων απαλλοτριωτικών δικαιοπραξίας υπέρ του ενάγοντος για τα ως άνω περιουσιακά στοιχεία. Τέλος, πρέπει να καταδικαστούν οι εναγόμενοι που χάνουν τη δίκη στα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος (άρθρο 176, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων. ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή. ΑΠΑΓΓΕΛΕΙ υπέρ του ενάγοντος την ολική διάρρηξη των απαλλοτριώσεων των ακινήτων, που καταρτίσθηκαν, α) με το με αριθμό ...../23-2-2007 συμβόλαιο σύστασης γονικής παροχής κατά ψιλή κυριότητα του συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .............., (πλην εννοείται των περιγραφόμενων ακινήτων στους δείκτες 7 και 8 της παρούσας, των οποίων η μεταβίβαση ανεστράφη με ενέργειες των ιδίων των εναγόμενων) και β) με το υπ` αριθμ. ...../21.3.2011 συμβόλαιο παραιτήσεως από το δικαίωμα επικαρπίας υπέρ των ψιλών κυρίων λόγω γονικής παροχής, του συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης .............., όπως οι μεταβιβάσεις αυτές και τα ακίνητα που αφορούν, περιγράφονται ειδικότερα στο σκεπτικό της παρούσας. ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εναγόμενους οττην καταβολή των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, τα οποία καθορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600 €) ευρώ.

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ και ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ – Δικηγορικά Γραφεία

Γραφείο Αθηνών | Τηλ. 210 3810 723 | Δ. Σολωμού 58 και Πατησίων, 10682, 6ος όροφος

Γραφείο Θεσσαλονίκης | Τηλ. 2310 525 720 | Πολυτεχνείου 21, 54626, 6ος όροφος

Επικοινωνία

Θεσσαλονίκη

Πολυτεχνείου 21 (6ος Όροφος), 54626

2310525720

Αθήνα

Σολωμού 58 και Πατησίων (6ος Όροφος), 10682

2103810723

Για να σας παρέχουμε την καλύτερη online εμπειρία, χρησιμοποιούμε cookies.