Χορήγηση προθεσμίας καταβολής του χρηματικού ποσού της μετατροπής της συνολικής ποινής σε δόσεις (Μονομελές Εφετείο Πειραιά, αριθμός απόφασης 99/2012)

Διατάξεις: άρθρα 82 [παρ. 8], 94 [παρ. 1], 96, 97 ΠΚ, 120 [παρ. 1-2], 551 [παρ. 2] ΚΠΔ

Περίληψη: Καθορισμός συνολικής εκτιτέας ποινής από το Μονομελές Εφετείο, Χορήγηση προθεσμίας καταβολής του χρηματικού ποσού της μετατροπής της συνολικής ποινής σε δόσεις, Αναρμοδιότητα Δικαστηρίου Καθορίζεται από το παρόν Δικαστήριο η εκτιτέα ποινή φυλάκισης της αιτούσας σε 3 έτη και 54 μήνες και 2 μήνες. Κηρύσσεται δε αναρμόδιο το παρόν Δικαστήριο για να δικάσει αίτηση περί χορηγήσεως προθεσμίας καταβολής της χρηματικής ποινής που θα προκύψει από τη μετατροπή της καταγνωσθείσας με την παρούσα απόφαση συνολικής ποινής φυλάκισης και παραπέμπεται η αίτηση στο Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Πειραιώς, το οποίο είναι ανώτερο από αυτά που εξέδωσαν τις υπό συγχώνευση ποινές. Συγκεκριμένα, το παρόν Δικαστήριο (Μονομελές Εφετείο) δεν έχει αρμοδιότητα για την εκδίκαση του αιτήματος αυτού, καθόσον δεν είναι το ίδιο Δικαστήριο που προέβη στη μετατροπή των ποινών φυλάκισης που επιβλήθηκαν στην αιτούσα με τις οικείες αποφάσεις, με το δε άρθρο 551 παρ. 2 ΚΠΔ δεν καθιδρύεται αυτομάτως αρμοδιότητα του παρόντος Δικαστηρίου και για τον καθορισμό προθεσμίας καταβολής σε δόσεις της χρηματικής ποινής που θα προκύψει από τη μετατροπή.

Κατά το άρθρο 94 παρ. 1 ΠΚ, κατά του υπαιτίου δύο ή περισσοτέρων εγκλημάτων, που πραγματώθηκαν με δύο ή περισσότερες πράξεις και τιμωρούνται κατά το νόμο με πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, επιβάλλεται, κατά την επιμέτρησή τους, συνολική ποινή, η οποία αποτελείται από τη βαρύτερη από τις συντρέχουσες (ποινή-βάση) επαυξημένη. Αν οι συντρέχουσες ποινές είναι του ίδιου είδους και ίσης διάρκειας, η συνολική ποινή σχηματίζεται με την επαύξηση μιας από αυτές (οποιαδήποτε δηλαδή λαμβάνεται ως ποινή-βάση). Η επαύξηση της βαρύτερης ποινής για κάθε μία από τις συντρέχουσες ποινές δεν μπορεί να είναι κατώτερη από: α) τέσσερις μήνες, αν η συντρέχουσα ποινή είναι ανώτερη από δύο έτη, β) ένα έτος, αν η ποινή αυτή είναι κάθειρξη έως δέκα έτη γ) δύο έτη, αν η ποινή είναι κάθειρξη ανώτερη από δέκα έτη. Οπωσδήποτε όμως η επαύξηση της ποινής-βάσης δεν μπορεί να είναι ανώτερη από τα 3/4 του αθροίσματος των άλλων συντρεχουσών ποινών, ούτε μπορεί η συνολική ποινή να υπερβεί τα είκοσι πέντε έτη, όταν πρόκειται για κάθειρξη, τα δέκα έτη όταν πρόκειται για φυλάκιση και τους έξι μήνες όταν πρόκειται για κράτηση. Κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου, αν τα εγκλήματα που συρρέουν πραγματώθηκαν και με μία πράξη, το δικαστήριο επαυξάνει ελεύθερα τη βαρύτερη από τις συντρέχουσες ποινές (την ποινή-βάση) αλλά όχι πέρα από το ανώτατο όριο του είδους της ποινής, ήτοι της κάθειρξης, της φυλάκισης, του περιορισμού σε σωφρονιστικό κατάστημα και της κράτησης, όπως τα όρια αυτά προβλέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 51-55 ΠΚ. Κατά το άρθρο 96 παρ. 1, αν συντρέχουν περισσότερες από μία χρηματικές ποινές ή πρόστιμα, η συνολική ποινή που επιβάλλεται αποτελείται από τη βαρύτερη, επαυξημένη ανάλογα με τους οικονομικούς όρους του καταδικασμένου. Η επαύξηση όμως αυτή δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 3/4 του αθροίσματος των υπόλοιπων ποινών που συντρέχουν. Αν οι συντρέχουσες ποινές είναι ισόποσες, η συνολική ποινή σχηματίζεται με την επαύξηση μιας από αυτές. Κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου 96, η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 94 εφαρμόζεται και στην προκείμενη περίπτωση. Κατά το άρθρο 97, οι διατάξεις των άρθρων 94 παρ. 1 και 96 παρ. 1 εφαρμόζονται και όταν κάποιος, προτού εκτιθεί ολοκληρωτικά ή παραγραφεί ή χαριστεί η ποινή που του επιβλήθηκε για κάποια αξιόποινη πράξη, καταδικαστεί για άλλη αξιόποινη πράξη, οποτεδήποτε και αν τελέστηκε αυτή. Εξάλλου, σύμφωνα με το κατ’ άρθρο 551 παρ. 2 ΚΠΔ (όπως τροπ. με το άρθρο 35 Ν 4055/2012 ), αν οι καταδίκες σε ποινές, που σύμφωνα με τα αναφερόμενα παραπάνω πρέπει να επιμετρηθούν συνολικά, απαγγέλθηκαν από το Τριμελές ή Μονομελές Πλημ/κείο, αρμόδιο να καθορίσει τη συνολική ποινή που πρέπει να εκτιθεί είναι το Μονομελές Πλημ/κείο. Αν οι καταδίκες απαγγέλθηκαν από το Πταισματοδικείο, αρμόδιο για τον καθορισμό της συνολικής ποινής είναι τούτο. Σε κάθε άλλη περίπτωση, αρμόδιο είναι το Μονομελές Εφετείο. Κατά την παρ. 3 του ίδιου, ως άνω άρθρου (551 ΚΠΔ) αν μεταξύ των προς εκτέλεση αποφάσεων υπάρχει και απόφαση που αμετάκλητα έχει καθορίσει συνολική ποινή, για τον καθορισμό της νέας συνολικής ποινής λαμβάνεται ως βάση η καθορισθείσα συνολική ποινή, αν αυτή είναι βαρύτερη από τις ποινές που επιβλήθηκαν με τις άλλες αποφάσεις. Στην περίπτωση αυτή για τον καθορισμό της κατά την προηγούμενη παρ. (2) αρμοδιότητας λαμβάνεται υπόψη και η απόφαση που έχει καθορίσει συνολική ποινή. Επειδή, σύμφωνα με τα ανωτέρω, αρμόδιο Δικαστήριο για να καθορίσει την εκτιτέα συνολική ποινή φυλάκισης της καταδίκου Α.Σ., είναι το Δικαστήριο αυτό. Επειδή, η προκειμένη αίτηση περί καθορισμού συνολικής εκτιτέας ποινής φυλάκισης στην Α.Σ., είναι νόμιμη και συντρέχουν οι όροι του άρθρου 97 ΠΚ, πρέπει να γίνει δεκτή από το Δικαστήριο και να καθοριστεί η εκτιτέα από αυτήν συνολική ποινή φυλάκισης, όπως ορίζεται στο διατακτικό.

Για τους λόγους αυτούς Δικάζει παρισταμένη διά της πληρεξουσίου δικηγόρου της την αιτούσα-κατάδικο Α.Σ., κάτοικο … και ήδη προσωρινά κρατούμενη στο Τμήμα Ασφαλείας …. Δέχεται την από 16.10.2012 αίτησή της. Καθορίζει την υπ' αυτής εκτιτέα συνολική ποινή φυλάκισης σε τρία έτη και πενήντα τέσσερις μήνες (3 έτη + 54 μήνες) και δύο (2) μήνες, που αποτελείται από τη βαρύτερη ποινή φυλάκισης των τριών (3) ετών, που της επεβλήθη με την υπ' αριθ. ΓΤ 639/11 απόφαση του Γ΄ Τριμελούς Πλημ/κείου Πειραιώς, επαυξημένη κατά πέντε (5) μήνες από κάθε μία από τις τρεις (3) ποινές φυλάκισης των δέκα (10) μηνών, που της επεβλήθησαν με την υπ' αριθ. 1405/2010 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς Πλημ/των, κατά πέντε (5) μήνες από κάθε μία από τις τρεις (3) ποινές φυλάκισης των δέκα (10) μηνών, που της επεβλήθησαν με την υπ' αριθ. 1406/2010 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς Πλημ/των, κατά έξι (6) μήνες από κάθε μία από τις δύο ποινές φυλάκισης των δώδεκα (12) μηνών, που της επεβλήθησαν με την υπ' αριθ. AT 4167/2011 απόφαση του Α΄ Τριμελούς Πλημ/κείου Πειραιώς, κατά έξι (6) μήνες από κάθε μία από τις δύο ποινές φυλάκισης των δώδεκα (12) μηνών, που της επεβλήθησαν με την υπ' αριθ. AT 5759/2010 απόφαση του Α΄ Τριμελούς Πλημ/κείου Πειραιώς και κατά δύο (2) μήνες, που είναι η ποινή που της επεβλήθη με την υπ' αριθ. 88064/2012 απόφαση του Β΄ Αυτοφώρου Μονομελούς Πλημ/κείου Αθηνών για την πράξη της απόδρασης κρατουμένου και θα εκτιθεί αθροιστικά, κατ' άρθρο 173 ΠΚ. [(3 έτη) + (5 μην.+ 5 μην.+ 5 μην.) + (5 μην.+ 5 μην.+ 5 μην.) + (6 μην.+ 6 μην.) + (6 μην.+ 6 μην.) +2 μην].

[...] Η διάταξη του άρθρου 551 παρ. 2 ΚΠΔ, όπως τροπ. με το άρθρο 35 Ν 4055/2012 , προβλέπει τις περιπτώσεις που το Μονομελές Εφετείο είναι αρμόδιο για τον καθορισμό συνολικής ποινής επί περισσοτέρων καταδικαστικών αποφάσεων. Κατά τη διάταξη, εξάλλου, του άρθρου 82 παρ. 8 ΠΚ, όπως αντικ. με το άρθρο 1 Ν 3904/2010 , αν μετά τη μετατροπή στερητικής της ελευθερίας ποινής σε χρηματική ή πρόστιμο, επέρχεται ουσιώδης αλλαγή των όρων της προσωπικής και οικονομικής κατάστασης εκείνου που καταδικάστηκε, αυτός μπορεί να ζητήσει από το ίδιο δικαστήριο προθεσμία ή διεύρυνση της προθεσμίας καταβολής της χρηματικής ποινής, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει τα δύο έτη ή τροποποίηση του ύψους της μετατροπής ή ακόμη μετατροπή της χρηματικής ποινής σε προσφορά κοινωφελούς εργασίας, στο μέτρο που ορίζει το δικαστήριο. Στην ίδια απόφαση ορίζονται και οι συνέπειες της μη εκπλήρωσης των παραπάνω υποχρεώσεων. Στην προκειμένη περίπτωση η αιτούσα με την από 16.10.2012 αίτησή της ζήτησε όπως, μετά τον καθορισμό συνολικής εκτιτέας ποινής με την επιμέτρηση των επιμέρους ποινών που επιβλήθηκαν σ’ αυτήν με τις υπ’ αριθ. α) 639/2011 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, β) 1405/2010 του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Πειραιώς, γ) 1406/2010 του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Πειραιώς, δ) 4167/2011 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, ε) 5759/2010 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς και στ) 88064/2012 του Αυτ. Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών αποφάσεις, οι οποίες έχουν μετατραπεί σε χρηματικές, χορηγηθεί και προθεσμία καταβολής του χρηματικού ποσού της μετατροπής της συνολικής εκτιτέας ποινής (συγχωνευτικής) σε δόσεις. Το Δικαστήριο, όμως, τούτο δεν έχει αρμοδιότητα για την εκδίκαση του τελευταίου αυτού αιτήματος, καθόσον δεν είναι το ίδιο δικαστήριο που προέβη στη μετατροπή των ποινών φυλάκισης που επιβλήθηκαν στην αιτούσα με τις προαναφερόμενες αποφάσεις και με το άρθρο 551 παρ. 2 ΚΠΔ δεν καθιδρύεται αυτομάτως αρμοδιότητα του παρόντος Δικαστηρίου και για τον καθορισμό προθεσμίας καταβολής σε δόσεις της χρηματικής ποινής που θα προκύψει από τη μετατροπή. Πρέπει, επομένως, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 120 παρ. 1, 2 του ΚΠΔ, το Δικαστήριο τούτο να κηρυχθεί αναρμόδιο και να παραπεμφθεί η αίτηση κατά το παραπάνω σκέλος της στο Τριμελές Εφετείο Πλημ/των Πειραιώς, το οποίο είναι ανώτερο από αυτά που εξέδωσαν τις υπό συγχώνευση ποινές.

Για τους λόγους αυτούς Κηρύσσει αναρμόδιο το παρόν Δικαστήριο για να δικάσει την αίτηση της … … του …, κατοίκου … και ήδη προσωρινά κρατούμενης στο Τμήμα Ασφαλείας …, περί χορηγήσεως προθεσμίας καταβολής της χρηματικής ποινής που θα προκύψει από τη μετατροπή της καταγνωσθείσας με την παρούσα συνολικής ποινής φυλάκισης και Παραπέμπει στο αρμόδιο Τριμελές Εφετείο Πειραιώς Πλημ/των.

πηγή: nbonline.gr

Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα