Συναινετικό διαζύγιο. Πολιτικός γάμος. Κοινή αίτηση για λύση πολιτικού γάμου με συναινετικό διαζύγιο. Αιτούντες με κοινή Πολωνική ιθαγένεια. Εφαρμοστέο το Πολωνικό δίκαιο (Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, αριθμός απόφασης 2789/2012).
Περίληψη: Πολιτικός γάμος. Συναινετικό διαζύγιο. Αιτούντες αλλοδαποί. Εφαρμοστέο δίκαιο. Κοινή αίτηση για λύση πολιτικού γάμου με συναινετικό διαζύγιο. Αιτούντες με κοινή Πολωνική ιθαγένεια. Εφαρμοστέο το Πολωνικό δίκαιο (Πολωνικός Οικογενειακός και Κηδεμονικός Κώδικας). Ενόψει της κοινής βούλησης των αιτούντων να λύσουν το γάμο τους με συναινετικό διαζύγιο, κρίνεται ότι η απόφαση του διαζυγίου δεν είναι αντίθετη με τους κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης κατά το εφαρμοστέο Πολωνικό δίκαιο.
[...] Με την υπό κρίση αίτηση τους, οι αιτούντες σύζυγοι, υπήκοοι Πολωνίας και μόνιμοι κάτοικοι Ελλάδας, με τελευταία κοινή διαμονή στην Αθήνα, ζητούν να λυθεί με συναινετικό διαζύγιο ο μεταξύ τους υφιστάμενος γάμος, που τελέστηκε στην Αθήνα στις 22/06/2001. Η αίτηση παραδεκτά εισάγεται ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, που έχει Διεθνή Δικαιοδοσία, αλλά και αρμοδιότητα, εφόσον η τελευταία κοινή διαμονή των αιτούντων ήταν στην περιφέρεια του και συγκεκριμένα ο Δήμος Αθηνών (αρθρ. 3 παρ. 1, 39, 740 παρ. 1 και 741 ΚΠολΔ), για να συζητηθεί κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (αρθρ. 739 επ. ΚΠολΔ), έχουν δε τηρηθεί οι δικονομικές προϋποθέσεις της διάταξης του άρθρου 1441 ΑΚ, όπως αυτή έχει αντικατασταθεί από το άρθρο 3 16 του Ν. 1329/1983, δηλαδή α) υποβολή κοινής αίτησης από τους συζύγους στις 12/10/2011, μετά πάροδο τουλάχιστον έτους από την τέλεση του γάμου τους στις 22/06/2001 (βλ. το προσαγόμενο, ακριβές αντίγραφο της υπ' αριθ. .../2002/2001 ληξιαρχικής πράξης γάμου, που εξέδωσε το Ληξιαρχείο της πόλης Βαρσοβίας της Πολωνίας), β) την από 10/07/2012 κοινή συμφωνία περί λύσης του μεταξύ τους υφιστάμενου γάμου και γ) η συμφωνία τους να λυθεί ο γάμος τους δηλώθηκε με δικηγόρο - εφοδιασμένο με ειδική πληρεξουσιότητα που είχε χορηγηθεί εντός του προηγούμενου μήνα από τη δήλωση - σε δύο συνεδριάσεις που απέχουν μεταξύ τους έξι τουλάχιστον μήνες και συγκεκριμένα στις 12/10/2011 και στις 18/07/2012 (βλ. τα 3105/2011 και τα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου αυτού). Περαιτέρω, εφόσον οι αιτούντες, κατά την έναρξη της διαδικασίας διαζυγίου, δηλαδή κατά την κατάθεση της κρινόμενης κοινή αίτησης τους στο Δικαστήριο αυτό και στην πρώτη συζήτηση της, αποδεικνύεται ότι έχουν κοινή ιθαγένεια και δη την Πολωνική, την οποία είχαν και κατά τη διάρκεια του γάμου τους, εφαρμοστέο, όσον αφορά τις ουσιαστικές προϋποθέσεις λύσης του γάμου τους με διαζύγιο, είναι το Πολωνικό δίκαιο (άρθρ. 14, 16 ΑΚ). Το άρθρο 56 του Πολωνικού Οικογενειακού και Κηδεμονικού Κώδικα (Νόμος από 25/02/1964, όπως ισχύει σήμερα) ορίζει τα εξής: «1. Εφόσον μεταξύ των συζύγων έχει επέλθει πλήρης και μόνιμη διάσπαση της συμβίωσης, καθένας από τους συζύγους μπορεί να απαιτήσει από το Δικαστήριο τη λύση του γάμου τους με διαζύγιο. 2. Όμως, παρά την πλήρη και μόνιμη διάσπαση της συμβίωσης, η απόφαση του διαζυγίου δεν πρέπει να εκδοθεί, εφόσον θα μπορούσε να υποστεί βλάβη το συμφέρον των κοινών ανήλικων τέκνων των συζύγων ή εφόσον, για άλλους λόγους, η απόφαση διαζυγίου θα ήταν αντίθετη με τους κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης. 3. Επίσης το διαζύγιο δεν επιτρέπεται, εφόσον το ζητά ο σύζυγος που είναι αποκλειστικά υπαίτιος της διάσπασης της συμβίωσης, εκτός αν ο άλλος σύζυγος παρέχει τη συναίνεση του για το διαζύγιο ή εφόσον στις συγκεκριμένες συνθήκες η άρνηση της συναίνεσης του είναι αντίθετη με τους κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης». Το άρθρο 57 του ίδιου Κώδικα ορίζει τα εξής: «1. Το Δικαστήριο απαγγέλλοντας το διαζύγιο αποφασίζει αν και ποιος από τους συζύγους έχει την υπαιτιότητα της διάσπασης της συμβίωσης. 2. Όμως το Δικαστήριο δεν κρίνει περί της υπαιτιότητας, κατόπιν κοινού αιτήματος των συζύγων. Σε αυτή την περίπτωση επέρχονται τα ίδια αποτελέσματα με αυτά της περίπτωσης όπου κανένας από τους συζύγους δεν είναι υπαίτιος». Στηριζόμενη στις προαναφερόμενες διατάξεις, η κρινόμενη αίτηση είναι νόμιμη και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από τα υπ' αριθ. 3105/2011 και τα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου αυτού, καθώς και από τα έγγραφα, μεταξύ των οποίων και η υπ' αριθμ. .../29.09.2011 ένορκη βεβαίωση του συμβολαιογράφου Αθηνών ..., που οι αιτούντες νόμιμα προσκομίζουν, αποδεικνύονται τα εξής: Οι αιτούντες, αμφότεροι Πολωνικής υπηκοότητας τέλεσαν στην Αθήνα πολιτικό γάμο(βλ. το προσαγόμενο ακριβές αντίγραφο της υπ' αριθ. .../2002/2001 ληξιαρχικής πράξης γάμου, που εξέδωσε το Ληξιαρχείο της πόλης Βαρσοβίας της Πολωνίας), από τον οποίο δεν απέκτησαν τέκνα. Οι αιτούντες κατοικούν μόνιμα στην Ελλάδα, η δε τελευταία κοινή κατοικία τους ήταν στην Αθήνα (οδός ...). Μεταξύ τους έχει επέλθει πλήρης και μόνιμη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης (άρθρ. 56 παρ. 1 του Πολωνικού Οικογενειακού και Κηδεμονικού Κώδικα), η συμφωνία τους δε για τη λύση του γάμου τους δηλώθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στις 12/10/2011 και επαναλήφθηκε κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας (18/07/2012). Ενόψει της δηλωθείσας κοινής βούλησης των αιτούντων να λύσουν το γάμο τους με συναινετικό διαζύγιο, κρίνεται ότι η απόφαση του διαζυγίου δεν είναι αντίθετη με τους κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης (άρθρ. 56 παρ. 2 του προαναφερόμενου Κώδικα). Εξ' άλλου το Δικαστήριο δεν θα κρίνει αν και ποιος από αυτούς είναι υπαίτιος για τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης τους, αφού οι αιτούντες υπέβαλαν κοινή αίτηση για τη λύση του γάμου τους (άρθρ. 57 παρ. 1, 2 του ιδίου Κώδικα). Επομένως, με βάση τα ανωτέρω οριζόμενα, πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή ως βάσιμη και από ουσιαστική άποψη, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ: ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση, ΑΠΑΓΓΕΛΕΙ τη λύση του μεταξύ των αιτούντων γάμου, που τελέστηκε στην Αθήνα κατά τον πολιτικό τύπο, στις 22/06/2001.
Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα