Έννοια και λειτουργία «domain name». Το όνομα χώρου πρέπει να απολαύει προστασίας αντίστοιχης με εκείνη των εκτός διαδικτύου διακριτικών γνωρισμάτων, αλλά και ένα διακριτικό γνώρισμα πρέπει να προστατεύεται από τη χρήση ενός ονόματος διαδικτύου (Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, αριθμός απόφασης 234/2013).
Περίληψη: Έννοια και λειτουργία «domain name». Το όνομα χώρου πρέπει μεν να απολαύει προστασίας αντίστοιχης με εκείνη των εκτός διαδικτύου διακριτικών γνωρισμάτων, αλλά και ένα διακριτικό γνώρισμα πρέπει να προστατεύεται από τη χρήση ενός ονόματος διαδικτύου, παρά το γεγονός ότι προηγήθηκε χρονικά η καταχώρηση αυτού στο διαδίκτυο. Η εκχώρηση ονόματος χώρου με κατάληξη .gr ελέγχεται και από την άποψη της προσβολής δικαιώματος τρίτου επί διακριτικού γνωρίσματος που στηρίζεται σε προγενέστερο νομικό έρεισμα κατά τα γενικώς ισχύοντα στο δίκαιο της βιομηχανικής ιδιοκτησίας. Πότε υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης. Περιστατικά.
[...] 4. Επειδή, το όνομα χώρου στο διαδίκτυο (domain name), μέσω του οποίου καθίσταται δυνατή η επικοινωνία του χρήστη του διαδικτύου με το φορέα του ονόματος και κάτοχο του συγκεκριμένου ιστότοπου, χρησιμοποιείται ως διακριτικό γνώρισμα για ένα πρόσωπο ή μία επιχείρηση στο διαδίκτυο και, ενώ δεν ταυτίζεται, κατ’ αρχήν, με την εμπορική επωνυμία, το διακριτικό τίτλο και το εμπορικό σήμα μιας επιχείρησης, έχει λειτουργία εξατομίκευσης και αναγνώρισης του φορέα, όπως η επωνυμία, το σήμα και ο διακριτικός τίτλος,προσδιορίζει, δηλαδή τον φορέα της επιχείρησης και τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες που προέρχονται από αυτή. Δεδομένου δε ότι, η ευχέρεια ελεύθερης χρήσης οποιασδήποτε ονομασίας στο διαδίκτυο από οποιοδήποτε τρίτο πρόσωπο θα προκαλούσε ανεπανόρθωτη ζημία σε μια επιχείρηση που καθιερώθηκε στις συναλλαγές με την επίμαχη ονομασία, πρέπει να αποδοθεί στο «domain name» μια οιονεί λειτουργία διακριτικού τίτλου και σήματος, για τη διαφύλαξη των νόμιμων συμφερόντων των επιχειρήσεων. Ενόψει των ανωτέρω, το όνομα χώρου πρέπει μεν να απολαμβάνει προστασίας αντίστοιχης με εκείνη των εκτός διαδικτύου διακριτικών γνωρισμάτων, αλλά και ένα διακριτικό γνώρισμα πρέπει να προστατεύεται από τη χρήση ενός ονόματος διαδικτύου, παρά το γεγονός ότι προηγήθηκε χρονικά η καταχώρηση αυτού στο διαδίκτυο. Άλλωστε, το δικαίωμα επί της αποκλειστικής χρήσης των εκτός του διαδικτύου διακριτικών γνωρισμάτων, που προστατεύεται με σκοπό την παρεμπόδιση της εκμετάλλευσης ξένης φήμης και συγχρόνως την αποτροπή του κινδύνου σύγχυσης του κοινού, διέπεται ως προς την κτήση και την άσκηση αυτού μόνον από τις σχετικές με τα διακριτικά αυτά γνωρίσματα διατάξεις, χωρίς να περιορίζεται από τις διατάξεις που αφορούν την εκχώρηση ονομάτων χώρου με κατάληξη .gr, όπως ρητώς ορίζεται στις §§ 9 και 10 του άρθρου 4 της ανωτέρω 351/76/2005 απόφασης της ΕΕΤΤ. Κατόπιν τούτου, η εκχώρηση ονόματος χώρου με κατάληξη .gr, ανεξαρτήτως της αρχής της χρονικής προτεραιότητας που διέπει την εκχώρηση των ονομάτων σύμφωνα με την § 6 του ίδιου άρθρου, ελέγχεται στα πλαίσια των περιοριστικά οριζόμενων στο άρθρο 9 του ανωτέρω Κανονισμού λόγων διαγραφής εκχωρηθέντος ονόματος, και από την άποψη της προσβολής δικαιώματος τρίτου επί διακριτικού γνωρίσματος που στηρίζεται σε προγενέστερο νομικό έρεισμα κατά τα γενικώς ισχύοντα στο δίκαιο της βιομηχανικής ιδιοκτησίας, στις περιπτώσεις κατά τις οποίες, λόγω της ταυτότητας ή ομοιότητας του ονόματος χώρου προς προϋφιστάμενο διακριτικό γνώρισμα, ο μέσος χρήστης του διαδικτύου δεν μπορεί ή δυσχεραίνεται να αντιληφθεί εάν ο φορέας του ονόματος χώρου ταυτίζεται ή όχι προς το δικαιούχο του διακριτικού γνωρίσματος ή εάν υφίσταται ή όχι μεταξύ αυτών οικονομική συνεργασία ή οργανωτική σχέση. Εξάλλου, ο κίνδυνος συγχύσεως, πρέπει να εννοηθεί ευρέως, ώστε να μην αποκλείεται, ακόμη και όταν ο φορέας του ονόματος χώρου παράγει ή εμπορεύεται ανόμοια προϊόντα ή όταν προσφέρει ανόμοιες υπηρεσίες, αφού και στην περίπτωση αυτή ο χρήστης του διαδικτύου μπορεί να σχηματίσει την εντύπωση ότι τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες προέρχονται από την ίδια επιχείρηση ή ότι μεταξύ της επιχείρησης που διαθέτει το προϋφιστάμενο διακριτικό γνώρισμα και του φορέα του ονόματος χώρου υπάρχει σχέση συνεργασίας. Τέλος, δεν απαιτείται η επέλευση του κινδύνου αυτού, αλλά αρκεί μόνον η δυνατότητα να επέλθει, ούτε επίσης απαιτείται να συντρέχει κίνδυνος παραπλανήσεως της πλειονότητας των χρηστών, αλλά αρκεί η ύπαρξη δυνατότητας σύγχυσης για ένα όχι εντελώς ασήμαντο τμήμα αυτών, αρκεί δηλαδή η παραπλάνηση να έχει αξιόλογη ή αισθητή έκταση (ΑΠ 1529/2008, 1123/2002). [...]
[...] 7. Επειδή, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι η παρεμβαίνουσα παρέλειψε να ζητήσει έγκαιρα την εκχώρηση του ένδικου ονόματος χώρου, το όνομα αυτό ταυτίζεται με τον ελληνικό τίτλο της ξένης παιδικής σειράς που διαφημιζόταν ιδιαίτερα κατά το χρονικό διάστημα της εκχώρησης αυτού στον προσφεύγοντα. Εξάλλου, είχε ήδη κατοχυρωθεί από την παρεμβαίνουσα το κοινοτικό σήμα «PATTY η πιο όμορφη ιστορία», στο οποίο η λέξη «Patty» έχει την βαρύνουσα λειτουργία, δεδομένου ότι στοευρύ κοινό η ανωτέρω σειρά έγινε γνωστή με το όνομα αυτό. Κατόπιν αυτών, υφίσταται κίνδυνος παραπλάνησης του μέσου χρήστη και ιδιαίτερα των μικρής ηλικίας χρηστών, να συσχετίσουν το όνομα χώρου patty.gr με την παιδική σειρά, την οποία γνώριζε ο προσφεύγων, όπως παραδέχεται και ο ίδιος, και να θεωρήσουν ότι η ιστοσελίδα του προσφεύγοντος προέρχεται από την παρεμβαίνουσα εταιρεία. Περαιτέρω, η ιστοσελίδα του προσφεύγοντος είχε παραμείνει ανενεργής καθ’ όλο το χρονικό διάστημα από την εκχώρηση του ονόματος μέχρι την καταγγελία και περαιτέρω, ο προσφεύγων δεν προσκομίζει κανένα στοιχείο από το οποίο να προκύπτει ότι είχε ξεκινήσει τις διαδικασίες για την έναρξη εργασιών ζαχαροπλαστείου, το οποίο όπως ισχυρίζεται θα είχε ως διακριτικό γνώρισμα το ανωτέρω όνομα χώρου. Επομένως, ορθά η ΕΕΤΤ έκρινε ότι ο προσφεύγων, κατά την υποβολή της αίτησης εκχώρησης συμπεριφέρθηκε αντίθετα με την ευθύτητα και την εντιμότητα που πρέπει να επικρατούν στις συναλλαγές και νομίμως προέβη στη διαγραφή από αυτόν του ενδίκου ονόματος, κατ’ επίκληση του άρθρου 9 § 1.β.ν του Κανονισμού Διαχείρισης και Εκχώρησης Ονομάτων Χώρου, απορριπτομένων ως αβασίμων των αντίθετων ισχυρισμών αυτού. Εξάλλου, ενόψει της διάταξης αυτής, όσα προβάλλει ο προσφεύγων περί παραβίασης του δικαιώματός του για συμμετοχή στην κοινωνία της πληροφορίας, της ελευθερίας της έκφρασης και των αρχών της ασφάλειας δικαίου και δικαιολογημένης εμπιστοσύνης πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα. Όπως επίσης, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος και ο ισχυρισμός ότι παραβιάσθηκε η αρχή της χρονικής προτεραιότητας δεδομένου ότι το όνομα χώρου πρέπει μεν να απολαμβάνει προστασίας αντίστοιχης με εκείνη τωνεκτός διαδικτύου διακριτικών γνωρισμάτων, αλλά και ένα διακριτικό γνώρισμα πρέπει να προστατεύεται από τη χρήση ενός ονόματος διαδικτύου, παρά το γεγονός ότι προηγήθηκε χρονικά η καταχώρηση αυτού στο διαδίκτυο.
Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα