Εργατικό ατύχημα και αποζημίωση (Νόμος 551/1915) - Δικαιούχοι αλλοδαποί

Αρθρο 5. Η κατά τας περιπτώσεις 3 και 4 του άρθρου 3 καταβλητέα αποζημίωσις οφείλεται δι`όλας ανεξαιρέτως τας ημέρας και πληρώνεται κατά τας διατάξεις του Νόμου ΔΑ` της 24 Ιανουαρίου 1912 και του προς εκτέλεσιν αυτού Β.Διατάγματος της 14 Σεπτεμβρίου 1912, προκειμένου περί εργασιών και επιχειρήσεων υπαγομένων εις τον ΔΑ` Νόμον. Κατά του εργοδότου των τοιαύτων εργασιών ή επιχειρήσεων επιβάλλονται αι του άρθρ. 2 του ΔΑ` Νόμου ποιναί, εν περιπτώσει αδικαιολογήτου καθυστερήσεως της πληρωμής τοιαύτης αποζημιώσεως, τελεσιδίκως επεδεδικασμένης ή συμβατικώς αναγνωρισθείσης. Αλλοδαποί δικαιούνται εις πληρωμήν της κατά περιπτώσεις 3 και 4 του άρθρ. 3 αποζημιώσεως μόνον εφ`όσον διαμένου εν Ελλάδι, εν δε τη περιπτώσει 5 του αυτού άρθρου, μόνον εφ`όσον διέμενον εν Ελλάδι κατά τον χρόνον του δυστυχήματος. Δια συμβάσεως μετά της πολιτείας του αλλοδαπού συναπτομένης υπό τον όρον της αμοιβαιότητος, δύνανται να αναγνωρισθώσιν υπέρ του αλλοδαπού, δια τας περιπτώσεις των αριθμών 3, 4 και 5 του άρθρ.3, όμοια προς τα του ημεδαπού δικαιώματα. "Ανευ της τοιαύτης συμβάσεως αναγνωρίζονται υπέρ του αλλοδαπού, άνευ περιορισμού, τα δικαιώματα των αριθμών 3, 4, και 5 του άρθρ.3, εφ`όσον η σχετική νομοθεσία της πολιτείας αυτού προνοεί, υπό το πνεύμα της παρούσης διατάξεως, υπέρ των εν αυτή αλλοδαπών εργατών". ***Η εντός " " περίοδος προστέθηκε ως άνω με το άρθρο 1 του ΝΔ της 20/24 Ιαν.1923.

πηγή: http://lawdb.intrasoftnet.com

Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη – Αθήνα