Ανακοπή κατά της αναγκαστικής εκτέλεσης και αίτηση αναστολής πλειστηριασμού για πρώτη κατοικία φυσικού προσώπου, που δεν στερείται πτωχευτικής ικανότητας, ήτοι εμπόρου (Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, αριθμός απόφασης 4964/2012)
Περίληψη: Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων (υπερχρεωμένα νοικοκυριά). Νόμος 3869/2010. Πρώτη κατοικία. Εξαίρεση της πρώτης κατοικίας από τη διαδικασία ρευστοποίησης της περιουσίας του οφειλέτη, που υπέβαλε αίτηση ρύθμισης των χρεών του. Έμποροι. Μη υπαγωγή στην ευεργετική διάταξη των προσώπων που έχουν πτωχευτική ικανότητα. Τροποποίηση του ν. 3869/2010 με το ν. 3986/2011 και υπαγωγή πλέον στην ως άνω διάταξη και των προσώπων με πτωχευτική ικανότητα. Αναγκαστική εκτέλεση. Ανακοπή κατά της αναγκαστικής εκτέλεσης και αίτηση αναστολής πλειστηριασμού για πρώτη κατοικία φυσικού προσώπου, που δεν στερείται πτωχευτικής ικανότητας, ήτοι εμπόρου. Δεν προκύπτει δόλια αποφυγή του οφειλέτη πληρωμής των χρεών του. Δέχεται την αίτηση.
[...] Με την κρινόμενη αίτηση ο αιτών ζητεί να ανασταλεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδεται σε βάρος του με βάση την 4444/2011 Εκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης και των περιλήψεων αυτής του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο αυτό Αβραάμ Πασόγλου, με την οποία εκτίθεται σε δημόσιο αναγκαστικό πλειστηριασμό η ακίνητη περιουσία του, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της ανακοπής, που νομότυπα και εμπρόθεσμα άσκησε κατά της εκτέλεσης σύμφωνα με το άρθρο 933 ΚΠολΔ, για τους λόγους που αναφέρονται στην ανακοπή, το περιεχόμενο της οποίας περιλαμβάνεται στην αίτηση, επειδή η ανακοπή θα ευδοκιμήσει, η δε συνέχιση της εκτέλεσης θα προκαλέσει στον ίδιο (αιτούντα) ανεπανόρθωτη βλάβη. Η αίτηση αρμόδια και παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του δικαστηρίου αυτού κατά την προκειμένη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (686 επ. ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 933 και 938 ΚΠολΔ μόνο μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης, επί της ανακοπής (άρθρο 938 παρ. 4 εδ. α ΚΠολΔ. Πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω κατ` ουσία. Ο Ν 3869/2010 (ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις), προέβλεψε τη δυνατότητα των φυσικών προσώπων που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει χωρίς δόλο σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους, για τη ρύθμιση τούτων και την απαλλαγή, ακολουθώντας τη διαδικασία που σχετικώς ορίζεται. Δυνάμει μάλιστα του άρθρου 9 παρ. 2 του ιδίου νόμου, προς το σκοπό προστασίας της κύριας κατοικίας μπορεί να εξαιρεθεί από τη διαδικασία ρευστοποίησης της περιουσίας του οφειλέτη που υπέβαλε αίτηση ρύθμισης των χρεών του το ακίνητο που χρησιμεύει ως κύρια κατοικία, ενώ κατά το άρθρο 19, όπως ισχύει μετά την τροποποίηση του, με το άρθρο 1 παρ.2 της από 16.12.2011 ΠΝΠ (ΦΕΚ Α`262/16.12.2011) «Από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου (ήτοι από την 3.8.2010) και μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2012 απαγορεύεται ο πλειστηριασμός του ακινήτου της παραγράφου 2 του άρθρου 9. (Η φράση «μέχρι την 30ή Ιουνίου 2011» της παρ.1 όπως είχε αντικατασταθεί από τη φράση «μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2011», με το άρθρο 46 παρ.2 Ν.3986/2011,ΦΕΚ Α 152/1.7.2011, αντικαταστάθηκε και πάλι ως άνω, με το άρθρο 1 παρ. 2 της από 16.12.2011 ΠΝΠ (ΦΕΚ Α`262/16.12.2011). Τέλος, δυνάμει της παρ. 2 του ως άνω άρθρου 46 του Ν 3986/2011 στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 19 του Ν 3869/2010, προστέθηκε το ακόλουθο εδάφιο: «Η διάταξη εφαρμόζεται για κάθε φυσικό πρόσωπο ανεξαρτήτως αν στερείται πτωχευτικής ικανότητας». Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι πλέον και έως την 31.12.2011 απαγορεύεται ο πλειστηριασμός ακινήτου που χρησιμεύει ως πρώτη κατοικία, κατά τα οριζόμενα από το άρθρο 9, παρ. 2 του Ν 3869/2010, ακόμη και όταν τούτος (πλειστηριασμός) επισπεύδεται σε βάρος φυσικού προσώπου που δεν στερείται πτωχευτικής ικανότητας, ήτοι δεν εμπίπτει στις ρυθμίσεις του προαναφερόμενου Ν 3869/2010.(ΜΠρΘες 21248/2011 ΤρΝΠλΝΟΜΟΣ). Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος του αιτούντος .......... στο ακροατήριο του δικαστηρίου αυτού και τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα περιστατικά : Δυνάμει της με αριθμό 4444/2011 Έκθεσης Αναγκαστικής κατάσχεσης του δικαστικού επιμελητή στο πρωτοδικείο αυτό, και προς εκτέλεση πρώτου απογράφου εκτελεστού της με αριθμό 426/2011 διαταγής πληρωμής του Ειρηνοδικείου Πατρών, με επιταγή προ εκτέλεση συνολικού ποσού 11.577,75 ευρώ, σε βάρος του αιτούντος, ο καθ ου η αίτηση, επέσπευσε αναγκαστική εκτέλεση, σε βάρος της περιουσίας του αιτούντος με τη κατάσχεση ενός ακινήτου αυτού και συγκεκριμένα του 50% εξ αδιαιρέτου μίας διώροφης μονοκατοικίας με υπόγειο, που κείται στην εποικισθείσα περιοχή του Αγίου Παύλου του Δήμου Καλλικράτειας και ήδη τοπικής κοινότητας Αγίου Παύλου Δημοτικής Ενότητας Καλλικράτειας Δήμου Νέας Προποντίδας, Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής Περιφέρειας Κεντρικής Ελλάδος, εμβαδού του υπογείου 69,73 τμ, του ισογείου 69,73 τμ και του πρώτου ορόφου 69,73 τμ και είναι κτισμένη επί του με αριθμό .. κληροτεμαχίου, εκτάσεως 6.187 τμ. Το παραπάνω ακίνητο περιήλθε στην κυριότητα του αιτούντος όπως και στη σύζυγο του κατά ποσοστό 50% έκαστος δυνάμει του με αριθμό 7252/17-9-2008 συμβολαίου - της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης Ιωάννας Παντέκα. Το ακίνητο εκτιμήθηκε από τον δικαστικό επιμελητή στο ποσό των 80.000 ευρώ και η τιμή πρώτης προσφοράς στο ποσό των 77.623,29 ευρώ. Ο πλειστηριασμός ορίστηκε κατόπιν της με αριθμό 900/2012 Β` Επαναληπτικής Περίληψης της ανωτέρω κατασχετήριας έκθεσης για την 22-2-2012 Κατά της ανωτέρω επισπευδόμενης εναντίον του εκτέλεσης ο αιτών άσκησε την από 9 2-2012 και με αριθμό κατάθεσης 4.606/2012 ανακοπή του, η οποία εκδικάζεται στις 27-11-2013 ζητώντας την ακύρωση της διαδικασίας που επισπεύδεται με την ανωτέρω έκθεση κατάσχεσης ενώ άσκησε και την κρινόμενη αίτηση, περί αναστολής της εκτελεστικής διαδικασίας μέχρι την έκδοση απόφασης επί της ανακοπής του. Με τον μοναδικό λόγο ανακοπής του ο αιτών, ισχυρίζεται ότι το κατασχεθέν από τον καθ’ ου ακίνητο αποτελεί την κύρια κατοικία αυτού και της οικογενείας του, η οποία και προστατεύεται βάσει του ν. 3869/2010 αφού σύμφωνα με η διάταξη του άρθρου 19 του Ν. 3869/2010 ως ισχύει απαγορεύεται μέχρι τη 31-12-2012 ο πλειστηριασμός ακινήτου που αποτελεί την κύρια κατοικία του καλόπιστου υπερχρεωμένου οφειλέτη, κατά την έννοια του άρθρου 9 του ιδίου νόμου, και εφόσον η αξία της δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο όριο αφορολόγητης απόκτησης της κύριας κατοικίας προσαυξημένο κατά 50%. Ο ως άνω λόγος είναι νόμιμος στηριζόμενος στην ανωτέρω αναφερόμενες διατάξεις και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω, και ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα. Ο ανωτέρω λόγος ανακοπής πιθανολογείται ότι θα ευδοκιμήσει κατά την εκδίκαση της σχετικής ανακοπής. Ενόψει του ότι όπως πιθανολογήθηκε από το σύνολο του ως άνω αποδεικτικού υλικού, το κατασχεθέν ακίνητο αποτελεί την κύρια κατοικία του αιτούντος και της οικογενείας του, και σύμφωνα με τη ανωτέρω διάταξη του άρθρου 19 του Ν. 3869/2010, όπως ισχύει, απαγορεύεται μέχρι την 31-12-2012, ο πλειστηριασμός ακινήτου που αποτελεί την κύρια κατοικία του καλόπιστου υπερχρεωμένου οφειλέτη κατά την έννοια του άρθρου 9 του ιδίου νόμου, εφόσον η αξία της δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας προσαυξημένο κατά 50%.
Ειδικότερα, το κατασχεμένο ακίνητο, αποτελεί την κύρια κατοικία του αιτούντος, και της οικογένειας του, ενώ η αξία του λαμβανομένης υπόψη και της Β` Επαναληπτικής περίληψης τιμής εκτίμησης 80.000 ευρώ, πιθανολογείται ότι υπολείπεται κατά πολύ από το όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας (το οποίο για τον έγγαμο έννοια 250.000 ευρώ) προσαυξημένο κατά 50%. Επιπροσθέτως πιθανολογείται ότι πέραν της οφειλής του αιτούντος προς την καθ’ ής, υπάρχει και άλλη απαίτηση της εταιρείας «... .........» σε βάρος του προς εξασφάλιση της οποίας ενέγραψε προσημείωση υποθήκης ποσού 234.000 ευρώ, γεγονός που αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει δόλια αποφυγή εκ μέρους του της πληρωμής των οφειλών του. Εξάλλου, το ζήτημα εάν ο αιτών, έχει ή όχι πτωχευτική ικανότητα, δοθέντος ότι τυγχάνει έμπορος, είναι πλέον άνευ αντικειμένου, μετά την επέκταση κατά τη παρ. 2 του άρθρου 46 του ν. 3986/2011 της ευεργετικής (και μόνο αυτής και όχι όλων των διατάξεων του νόμου αυτού) μεταβατικής διάταξης του άρθρου 19 του ν. 3986/2010 και σε πρόσωπα που έχουν την πτωχευτική ικανότητα, απορριπτόμενων των ισχυρισμών της καθ’ ης. Ως εκ τούτου, δεδομένου και του ότι κατά την κρίση του Δικαστηρίου ο αιτών θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη αν συνεχισθεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης, η κρινόμενη αίτηση, η οποία δεν ασκείται καταχρηστικά, απορριπτόμενου του αντιθέτου ισχυρισμού της καθ’ ης, πρέπει να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να ανασταλεί η εκτέλεση που επισπεύδεται σε βάρος του αιτούντος με τις ως άνω πράξεις χωρίς την παροχή εγγυήσεως (βλ. Π. Γεσιου Φαλτσή, το δίκαιο της Αναγκαστικής εκτέλεσης Γενικό μέρος παρ. 43, αρ. 27-30, σελ. 803- 806) μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της ανακοπής. Τέλος, ο αιτών πρέπει να καταδικασθεί στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της καθ’ ης η αίτηση, σύμφωνα με το άρθρο 178 παρ. 3 του Κώδικα Δικηγόρων.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ: ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΙ τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδεται σε βάρος του αιτούντος με βάση την 4444/2011 Εκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης και τη με αριθμό 900/2012 Β` Επαναληπτική Περίληψη κατασχετήριας έκθεσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο αυτό Αβραάμ Πασόγλου, με την οποία εκτίθεται σε δημόσιο αναγκαστικό πλειστηριασμό η ακίνητη περιουσία του, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της από 9-2-2012 και με αριθμό κατάθεσης 4606/2012 ανακοπής του. ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον αιτούντα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της καθ’ ης, τα οποία καθορίζει στο ποσό των διακοσίων σαράντα ευρώ (240,00 €).
πηγή: lawdb.intrasoftnet.com/nomos
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Χ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ - ΝΟΜΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΑΘΗΝΑ