Αίτηση αναγνώρισης αλλοδαπής διοικητικής πράξης λύσης γάμου. Αναγνώριση αλλοδαπής διοικητικής πράξης της Δημοκρατίας της Γεωργίας, με την οποία λύθηκε συναινετικά γάμος που τελέστηκε και λύθηκε στη Γεωργία (Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, διαδικασία εκουσίας δικαιοδοσίας, αριθμός απόφασης 8090/2011).
[...] Από την αντιπαραβολή των διατάξεων των άρθρων 323 και 780 ΚΠολΔ συνάγεται ότι στο πεδίο των υποθέσεων που υπάγονται στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας καθιερώνονται από το εσωτερικό δικονομικό δίκαιο ειδικές ρυθμίσεις, οι οποίες καθορίζουν κατά τρόπο εξαντλητικό και αποκλειστικό τις προϋποθέσεις της αυτοδίκαιης επέκτασης της ισχύος στην εσωτερική έννομη τάξη των αποφάσεων που εκδόθηκαν από αλλοδαπό δικαιοδοτικό όργανο κατά τη διαδικασία αυτή. Ο χαρακτήρας αλλοδαπής δικαιοδοτικής πράξεως ως αποφάσεως της εκούσιας δικαιοδοσίας, υπαγόμενης στη διάταξη του άρθρου 780 ΚΠολΔ, κρίνεται, ανεξαρτήτως της ειδικότερης ονομασίας που φέρει, κατά τη lex fori, ήτοι κατά το Ελληνικό Δίκαιο. Επομένως, η προκείμενη διάταξη εφαρμόζεται εφόσον η αλλοδαπή δικαιοδοτική πράξη παρουσιάζει ομοιότητα ή και απλώς λειτουργική αντιστοιχία με μία από τις αναγνωριζόμενες στο εσωτερικό δίκαιο υποθέσεις εκούσιας δικαιοδοσίας (Βλ. Αρβανιτάκη σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ Τόμος ΙΙ, υπό άρθρο 780 αρ. 3, σελ. 1538). Η αλλοδαπή απόφαση με την αναγνώρισή της αναπτύσσει στην ημεδαπή την ισχύ που της προσδίδεται στο κράτος προελεύσεως. Με τον όρο «ισχύς» νοείται η τυπική ισχύς της αλλοδαπής αποφάσεως και όχι τα ουσιαστικά της αποτελέσματα, τα οποία καθορίζονται αυτοτελώς από τους κανόνες του ουσιαστικού δικαίου, που υποδεικνύονται ως εφαρμοστέοι στη συγκεκριμένη έννομη σχέση από το Ελληνικό ιδιωτικό διεθνές δίκαιο (Βλ. Αρβανιτάκη σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ Τόμος ΙΙ, υπό άρθρο 780 αρ. 2, σελ. 1538), Συνακόλουθα, στις περιπτώσεις που, σύμφωνα με τους κανόνες του εφαρμοστέου κατά τα άρθρα 16 και 14 ΑΚ αλλοδαπού δικαίου, η λύση της έννομης σχέσης του γάμου δύναται να συντελεστεί με την έκδοση διαπλαστικής πράξης ύστερα από δήλωση της συναίνεσης των μερών ενώπιον διοικητικού οργάνου, η διαπλαστική ενέργεια της πράξεως αυτής αναγνωρίζεται αυτοδικαίως στην Ελλάδα, με την επιφύλαξη ότι η (θεμελιούμενη στην αναγνώριση αυτή) επίκληση των εννόμων συνεπειών της ανωτέρω πράξεως δεν θίγει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη (βλ. και ΜΠρΘεσσ 29785/1998, Αρμ 1999, σελ. 235). Εξάλλου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 905 § 4 ΚΠολΔ είναι δυνατή η αναγνώριση δεδικασμένου από απόφαση αλλοδαπού δικαστηρίου που αφορά την προσωπική κατάσταση.
Ενόψει της γενικής της διατύπωσης, η διάταξη έχει εφαρμογή και στις αποφάσεις - δικαιοδοτικές κρίσεις της εκούσιας δικαιοδοσίας, οπότε η αναγνώριση του δεδικασμένου θα γίνει όχι με τις προϋποθέσεις του άρθρου 323 ΚΠολΔ, αλλά με εκείνες του άρθρου 780 ΚΠολΔ (Βλ. Β. Βαθρακοκοίλη, ΕΡΝΟΜΑΚ Τόμος Ε΄ 2004, άρθρο 1441 αρ. 38, σελ. 519). Ο βαθμός δικονομικής ωριμότητας (οριστική - τελεσίδικη - αμετάκλητη) της αλλοδαπής δικαιοδοτικής πράξεως θα κριθεί με βάσει το δικονομικό δίκαιο της αλλοδαπής πολιτείας, στην οποία εκδόθηκε (Βλ. Νικολόπουλο σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ Τόμος ΙΙ, υπό άρθρο 905 αρ. 36, σελ. 1715). Έτσι, μία δικαιοδοτική πράξη αλλοδαπής διοικητικής αρχής, που λύνει συναινετικά το γάμο, μπορεί να αναγνωριστεί ως δεδικασμένο στην Ελλάδα, εφόσον κατά το δίκαιο της χώρας προέλευσής της έχει καταστεί απρόσβλητη, ήτοι αμετάκλητη. Στην προκείμενη περίπτωση, ο αιτών ζητεί να αναγνωρισθεί ότι έχει αποκτήσει και στην Ελληνική Επικράτεια την ισχύ δεδικασμένου το υπ' αριθ. 020066/6-11-2006 πιστοποιητικό διαζυγίου του Ληξιαρχείου της περιοχής Τσουγουρέτι της Γεωργίας, με το οποίο λύθηκε συναινετικά ο γάμος του με την Χ. του Ι.. Η αίτηση ασκήθηκε παραδεκτά, αρμοδίως δε εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (905 §§ 1 και 4 ΚΠολΔ), στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η κατοικία της αιτούσας, για να συζητηθεί κατά την προκείμενη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 739 επ. ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 905 § 4 και 780 ΚΠολΔ, κατά τα εκτεθέντα στη μείζονα πρόταση της παρούσας απόφασης, δεδομένου ότι η προαναφερόμενη διοικητική πράξη αναφέρεται σε συναινετική λύση του γάμου και επομένως συνιστά υπόθεση, η οποία κατά το Ελληνικό δίκαιο υπάγεται στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας. Κατά συνέπεια, πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα. Από τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζει ο αιτών, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Στις 3-10-1963 ο αιτών, γεωργιανής υπηκοότητας, ο οποίος έχει από τις 12-7-2005 αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια, τέλεσε με την Χ. του Ι., γεωργιανής υπηκοότητας, νόμιμο γάμο στην περιοχή Αλαβέρντι της Αρμενίας.
Ο γάμος αυτός λύθηκε συναινετικά με την υπ' αριθ. κ 0009762 πράξη του Ληξίαρχου της περιοχής Τσουγουρετι της Γεωργίας και καταχωρήθηκε στα ληξιαρχικά βιβλία διαζυγίων της περιοχής Τσουγουρετι της Γεωργίας στις 6-11-2006, όπως αποδεικνύεται από το προσκομιζόμενο σε ακριβές φωτοαντίγραφο και σε επίσημη μετάφραση υπ' αριθ. 020066/6-11-2006 πιστοποιητικό διαζυγίου του ως άνω ληξιαρχείου. Ο ανωτέρω τρόπος λύσεως του γάμου είναι σύμφωνος με το δίκαιο των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ, το οποίο είναι κατά τη διάταξη του άρθρου 16 ΑΚ εφαρμοστέο στην προκείμενη περίπτωση, εφόσον πρόκειται για πρόσωπα των οποίων η τελευταία κοινή ιθαγένεια είναι η γεωργιανή, ενώ το ως άνω πιστοποιητικό διαζυγίου αποτελεί το τελικό έγγραφο, με το οποίο τελειώνει αμετάκλητα η διαδικασία του διαζυγίου σύμφωνα με τη νομοθεσία των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ (βλ. ΜΠρΘεσσ 29785/1998, Αρμ 1999, σελ. 235, πρβλ και την προσκομιζόμενη στο πρωτότυπο και σε ακριβή μετάφραση υπ' αριθ. 1098/26-11-1998 βεβαίωση του Προξενείου της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη Θεσσαλονίκη). Εξάλλου, η λύση του γάμου με τον τρόπο αυτό δεν αντίκειται στην ημεδαπή δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη, διότι και στο Ελληνικό δίκαιο, με τη διάταξη του άρθρου 1441 ΑΚ, καθιερώνεται διαδικασία λύσεως του γάμου με τη συναίνεση των συζύγων. Περαιτέρω, όπως προκύπτει από το υπ' αριθ. 1224/11-1-2010 πιστοποιητικό του Γραμματέα του τμήματος πιστοποιητικών του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, δεν έχει εκδοθεί απόφαση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης σχετική με την κρινόμενη υπόθεση, δηλαδή τη λύση του γάμου των προαναφερομένων συζύγων. Κατά συνέπεια, ενόψει του ότι, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, δεν υφίσταται λόγος, ο οποίος να αποκλείει την αναγνώριση του δεδικασμένου της προαναφερόμενης αλλοδαπής διοικητικής πράξης, πρέπει η υπό κρίση αίτηση να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ' ουσίαν, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ: ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση. ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι υφίσταται δεδικασμένο και στην ελληνική επικράτεια, το οποίο απορρέει από το υπ' αριθ. 020066/6-11-2006 πιστοποιητικό διαζυγίου του Ληξίαρχου της περιοχής Τσουγουρετι, με το οποίο λύθηκε συναινετικά ο γάμος του αιτούντος και της Χ., ο οποίος τελέσθηκε στις 3-10-1963 στην περιοχή Αλαβέρντι της Αρμενίας.
Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα