Παύση του δικαιώματος διατροφής που καταβάλλεται μετά την έκδοση του διαζυγίου και τη λύση του γάμου

Σύμφωνα με το άρθρο 1444 παρ. 2 του Αστικού Κώδικα «Το δικαίωμα διατροφής παύει, αν ο δικαιούχος ξαναπαντρευτεί, ή αν συζεί μόνιμα με κάποιον άλλο σε ελεύθερη ένωση. Το δικαίωμα διατροφής δεν παύει με το θάνατο του υποχρέου, παύει όμως με το θάνατο του δικαιούχου, εκτός αν αφορά παρελθόντα χρόνο ή δόσεις απαιτητές κατά το χρόνο του θανάτου.». Συνεπώς, λόγοι παύσης της μεταγαμιαίας διατροφής αποτελούν: α) η τέλεση νέου γάμου από τον δικαιούχο, β) η μόνιμη συμβίωση του δικαιούχου σε ελεύθερη ένωση και γ) ο θάνατος του δικαιούχου της διατροφής. Αναλυτικότερα :

α) Τέλεση νέου γάμου από τον δικαιούχο. : Η σύναψη νέου γάμου επιφέρει αυτοδίκαιη παύση του δικαιώματος διατροφής, χωρίς να ερευνάται η οικονομική κατάσταση του νέου ζεύγους. Το δικαίωμα διατροφής δεν αναβιώνει στην περίπτωση που αυτός ο νέος γάμος λυθεί με διαζύγιο ή θάνατο.

β) Μόνιμη συμβίωση του δικαιούχου σε ελεύθερη ένωση. : Η μόνιμη συμβίωση δύο προσώπων διαφορετικού φύλλου σε ελεύθερη ένωση επιφέρει αυτοδίκαιη παύση της διατροφής.

γ) Θάνατος του δικαιούχου της διατροφής. : Ο θάνατος του δικαιούχου της διατροφής επιφέρει την απόσβεση του δικαιώματος διατροφής, ενώ αν το δικαίωμα της διατροφής αφορά παρελθόντα χρόνο η απαίτηση περιέρχεται στους κληρονόμους. Αντιθέτως, αν αποβιώσει ο υπόχρεος διατροφής, δηλαδή ο πρώην σύζυγος που είναι υποχρεωμένος να καταβάλει διατροφή, η υποχρέωση της διατροφής δεν αποσβήνεται, αλλά μεταβιβάζεται στους κληρονόμους του υπόχρεου.

Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα