Καραγιάννης & Συνεργάτες - Δικηγορικό Γραφείο

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ - ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ
& ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ | ΑΘΗΝΑ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Επικοινωνήστε μαζί μας
2103810723 (Αθήνα) | 2310525720 (Θεσσαλονίκη) | info@karagiannislawfirm.gr

Ασφάλιση αυτοκινήτων - οχημάτων (π.δ. 237/1986) - Περιεχόμενο ασφαλιστικής κάλυψης - Ευθύνη ασφαλιστή

Περιεχόμενο ασφαλιστικής κάλυψης - Ευθύνη ασφαλιστή. Αρθρο 6. 1. Η ασφάλιση πρέπει να καλύπτει την αστική ευθύνη του κυρίου, του κατόχου και κάθε οδηγού ή προστιθέντος για την οδήγηση ή υπευθύνου του ασφαλισμένου αυτοκινήτου. Εξαιρείται η αστική ευθύνη των προσώπων που επελήφθησαν του αυτοκινήτου με κλοπή ή βία και αυτών που προκάλεσαν το ατύχημα εκ προθέσεως. 2."Η ασφαλιστική κάλυψη πρέπει να περιλαμβάνει την έναντι τρίτων αστική ευθύνη εξαιτίας θανάτωσης ή σωματικής βλάβης ή ζημιών σε πράγματα, στην οποία περιλαμβάνεται και η χρηματική ικανοποίηση για ψυχική οδύνη ή ηθική βλάβη, καθώς και την αστική ευθύνη λόγω θανάτωσης ή σωματικών βλαβών έναντι των μελών της οικογένειας του ασφαλισμένου, οδηγού ή κάθε άλλου προσώπου του οποίου η αστική ευθύνη καλύπτεται σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο, ανεξάρτητα από δεσμό συγγενείας. Η ασφαλιστική κάλυψη επίσης περιλαμβάνει και την αστική ευθύνη του κυρίου ή κατόχου έναντι τρίτων σε περίπτωση αυτοκινήτων που έχουν, είτε κλαπεί, είτε αποκτηθεί με χρήση βίας. Τα πράγματα που μεταφέρονται με το ίδιο αυτοκίνητο εξαιρούνται της υποχρεωτικής ασφάλισης" (84/5/ΕΟΚ Αρ. 3, Αρ. 2 παραγρ. 2). Εξαιρείται της κάλυψης η αστική ευθύνη έναντι προσώπων τα οποία συγκατατέθηκαν να μεταφερθούν με αυτοκίνητο, εφ` όσον ο ασφαλιστής αποδείξει ότι γνώριζαν ότι το αυτοκίνητο αφαιρέθηκε από το νόμιμο κάτοχό του με αθέμιτα μέσα ή χρησιμοποιείται προς εκτέλεση εγκληματικής πράξης. (84/5/ΕΟΚ Αρ. 2, παράγρ. 1, εδαφ. 2)". ***Η παράγραφος 2 του άρθρου 6 (άρθρο 6 παρ. 2 του Ν. 489/1976), αντικαταστάθηκε ως άνω διά του άρθρου 2 παρ. 2 του ΠΔ 264/1991 (Α 98). 3."α. Το ίδιο ισχύει και για τα λοιπά κράτη, των οποίων τα Εθνικά Γραφεία Διεθνούς Ασφάλισης έχουν προσυποπογράψει την κατά το άρθρο 2 παρ. 2 του παρόντος σύμβαση". "Ο ασφαλιστής ευθύνεται βάσει ενιαίου ασφαλίστρου και καθ` όλη τη διάρκεια της σύμβασης, έναντι των τρίτων που ζημιώθηκαν από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων που έχουν τον τόπο συνήθους στάθμευσης τους στην Ελλάδα, στα εδάφη των κρατών - μελών της Ε.Ε., περιλαμβανομένου και του χρονικού διαστήματος τυχόν παραμονής του οχήματος σε άλλα κράτη - μέλη κατά τη διάρκεια της σύμβασης, σύμφωνα με τη νομοθεσία και τις υποχρεωτικές καλύψεις του κράτους του ατυχήματος ή την κάλυψη που προβλέπεται από το ασφαλιστήριο ή την ελληνική νομοθεσία, όταν αυτή είναι υψηλότερη." *** Το πρώτο εδάφιο της περ.α΄,όπως αυτή είχε τροποποιηθεί με την παρ.3 άρθρ.37 Ν.2496/1997 ΦΕΚ Α 87/16.5.1997, αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρο 33 Ν.3746/2009,ΦΕΚ Α 27/16.2.2009. Το ίδιο ισχύει και για τα λοιπά κράτη, των οποίων τα Εθνικά Γραφεία Διεθνούς Ασφάλισης έχουν προσυποπογράψει την κατά το άρθρο 2 παρ. 2 του παρόντος σύμβαση". β) Ο ασφαλιστής ευθύνεται και έναντι υπηκόων Κρατών - μελών της ΕΟΚ που ζημιώθηκαν από αυτοκίνητο, που έχει τόπο συνήθους στάθμευσης στην Ελλάδα, κατά τη διέλευσή του από περιοχή η οποία συνδέει απευθείας την Ελληνική Επικράτεια με το έδαφος Κράτους - μέλους, εφόσον δεν υπάρχει στο Κράτος της διεύλευσης Εθνικό Γραφείο Διεθνούς Ασφάλισης. Η ευθύνη τούτου καθορίζεται κατά τις διατάξεις του παρόντος. γ)"Την κατά το εδάφιο αύ ευθύνη έχει και το Γραφείο Διεθνούς Ασφάλισης από την κυκλοφορία αυτοκινήτων που έχουν τον τόπο συνήθους στάθμευσης στην Ελλάδα στα εδάφη των παραπάνω Κρατών". *** Το τρίτο εδάφιο αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.4 άρθρ.37 Ν.2496/1997 ΦΕΚ Α 87/16.5.1997 "δ) Ο ασφαλιστής έχει το δικαίωμα, κατά την τιμολόγηση των υπηρεσιών του, όταν συνάπτεται ή ανανεώνεται η σύμβαση ασφάλισης, να επιβάλλει επιπλέον ασφάλιστρο με βάση τα αναφερόμενα στο ασφαλιστήριο και ισχύοντα, γενικώς, για τους ασφαλισμένους του, αντικειμενικά κριτήρια, στις περιπτώσεις που: αα) ο οδηγός του ασφαλισμένου αυτοκινήτου οχήματος έχει υποβάλει δήλωση με την οποία αποδέχεται την υπαιτιότητα του ως προς την πρόκληση του ατυχήματος, ββ) ο ασφαλιστής έχει καταβάλει αποζημίωση, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, σε πρόσωπο που ενεπλάκη σε ατύχημα με τον ασφαλισμένο του. ε) Κατά τον προσδιορισμό των ασφαλίστρων για υλικές ζημίες του ασφαλισμένου αυτοκινήτου, λαμβάνεται υποχρεωτικά υπόψιν η τρέχουσα αξία του ασφαλισμένου αυτοκινήτου οχήματος, η οποία υπολογίζεται με βάση τον τύπο και την παλαιότητα του. Αν ο ασφαλιστής επιβάλλει ασφάλιστρο, το ποσό του οποίου δεν αναλογεί στην πραγματική αξία του ασφαλισμένου αυτοκινήτου οχήματος, το πέραν της αξίας αυτής ποσό επιστρέφεται στον λήπτη της ασφάλισης ή τον ασφαλισμένο με το νόμιμο τόκο. Αν δεν επιστραφεί από τον ασφαλιστή το ποσό αυτό, ο Υπουργός Ανάπτυξης μπορεί να επιβάλλει σε βάρος του ασφαλιστή πρόστιμο μέχρι τέσσερις χιλιάδες (4.000) ευρώ." *** Τα εδάφια δ΄και ε΄της παρ.3 προστέθηκαν με το άρθρο 3 Ν.3557/2007, ΦΕΚ Α 100/14.5.2007. 4. Αν το αυτοκίνητο πρόκειται να εκτεθεί σε ειδικούς κινδύνους αστικής ευθύνης, η ασφαλιστική κάλυψη πρέπει να περιλαμβάνει και αυτούς, εκδιδομένου ειδικού πιστοποιητικού ασφάλισης. Στην προκειμένη περίπτωση εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 4. Η υποχρέωση αυτή ισχύει ιδίως για την περίπτωση που το αυτοκίνητο πρόκειται να μετέχει σε αγωνίσματα που επάγονται ειδικούς κινδύνους, ως αγώνες ή διαγωνισμοί ταχύτητας ακριβείας ή δεξιοτεχνίας (ειδική κά- λυψη). "5. Το ποσό ασφαλιστικής κάλυψης είναι τουλάχιστον ίσο με αυτό που καθορίζει κάθε φορά με αποφάσεις της η ΕΠ.Ε.ΙΑ, για κάθε είδος κινδύνου που υπάγεται στην υποχρεωτική ασφάλιση. Από 1ης Ιουνίου 2009 τα ελάχιστα ποσά ασφαλιστικής κάλυψης δεν μπορεί να ορίζονται κατώτερα από αυτά που προβλέπονται ακολούθως: α) Σε περίπτωση σωματικής βλάβης 500.000 ευρώ, ανά θύμα. β) Σε περίπτωση υλικής ζημιάς 500.000 ευρώ, ανά ατύχημα, ανεξάρτητα από τον αριθμό των θυμάτων. Από 1ης Ιανουαρίου 2011 τα ελάχιστα ποσά ασφαλιστικής κάλυψης δεν μπορεί να ορίζονται κατώτερα από αυτά που προβλέπονται ακολούθως: α) Σε περίπτωση σωματικής βλάβης 750.000 ευρώ, ανά θύμα. β) Σε περίπτωση υλικής ζημιάς 750.000 ευρώ, ανά ατύχημα, ανεξάρτητα από τον αριθμό των θυμάτων. Από 1ης Ιουνίου 2012 τα ελάχιστα ποσά ασφαλιστικής κάλυψης δεν μπορεί να ορίζονται κατώτερα από αυτά που προβλέπονται ακολούθως: α) Σε περίπτωση σωματικής βλάβης 1.000.000 ευρώ, ανά θύμα. β) Σε περίπτωση υλικής ζημιάς 1.000.000 ευρώ, ανά ατύχημα, ανεξάρτητα από τον αριθμό των θυμάτων. Τα ποσά της παρούσας παραγράφου αναθεωρούνται, με απόφαση της ΕΠ.Ε.Ι.Α. σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (ΕΔΤΚ), όπως προβλέπεται στον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2494/95 του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 1995, για τη θέσπιση εναρμονισμένων δεικτών τιμών του καταναλωτή." ***Η παρ.5 αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρο 33 παρ.2 Ν.3746/2009, ΦΕΚ Α 27/16.2.2009. "6. Ο ασφαλιστής υποχρεούται, το αργότερο, εντός τριών μηνών από την ημερομηνία κατά την οποία ο ζημιωθείς κοινοποίησε την αίτηση αποζημίωσης είτε απευθείας στην ασφαλιστική επιχείρηση του υπαιτίου του ατυχήματος είτε στον αντιπρόσωπο για το διακανονισμό των ζημιών: α. Να υποβάλει αιτιολογημένη προσφορά αποζημίωσης σε περίπτωση που η ευθύνη δεν αμφισβητείται και η ζημιά έχει αποτιμηθεί. β. Να υποβάλει αιτιολογημένη απάντηση επί των σημείων που περιέχονται στην αίτηση, στην περίπτωση που η ευθύνη αμφισβητείται ή δεν έχει ακόμη διαπιστωθεί σαφώς ή σε περίπτωση που η ζημιά δεν έχει αποτιμηθεί πλήρως. Σε περίπτωση παράβασης της περίπτωσης του εδαφίου α` της παρούσας παραγράφου, οφείλεται ο εκάστοτε προβλεπόμενος τόκος υπερημερίας επί του ποσού της αποζημίωσης την οποία προσφέρει η ασφαλιστική επιχείρηση στον ζημιωθέντα, μετά τη λήξη του διμήνου και μέχρι την ημέρα της προσφοράς. Η μη συμμόρφωση του ασφαλιστή προς τις ανωτέρω υποχρεώσεις επισύρει τις Κυρώσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 38 του παρόντος διατάγματος, ενώ η επανειλημμένη μη συμμόρφωση επισύρει, κατ` επιλογή της ΕΠ.Ε.ΙΑ, τις Κυρώσεις, είτε του άρθρου 120 του ν.δ. 400/1970 (ΦΕΚ 10 Α`), όπως ισχύει, είτε του άρθρου 38 παράγραφος 1 του παρόντος διατάγματος. Η ρύθμιση αυτή ισχύει και για το διακανονισμό των ζημιών που γίνεται μέσω του Γραφείου Διεθνούς Ασφάλισης." *** Η άνω νέα παρ.6 προστέθηκε και η παρ. 6 αναριθμήθηκε σε παρ.7 με την παρ.4 άρθρ.37 Ν.2496/1997 ΦΕΚ Α 87/16.5.1997 ***Η παρ.6 αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρο 33 παρ.3 Ν.3746/2009, ΦΕΚ Α 27/16.2.2009. "7. Στην περίπτωση που ο ζημιωθείς είναι μόνιμος κάτοικος κράτους μέλους εκτός της Ελλάδος και έχει υποστεί ζημιά από αυτοκίνητο με τόπο συνήθους στάθμευσης την Ελλάδα ή σε άλλο κράτος μέλος και ασφαλισμένο σε ασφαλιστική επιχείρηση εγκατεστημένη στην Ελλάδα (με έδρα την Ελλάδα ή με υποκατάστημα), η ασφαλιστική επιχείρηση υποχρεούται εντός τριών (3) μηνών από την κοινοποίηση της αίτησης αποζημίωσης του ζημιωθέντος εις αυτήν ή στον αντιπρόσωπο της για τον διακανονισμό ζημιών, που έχει διορίσει σύμφωνα με τα άρθρα 15 παρ. 1 στοιχ. στ) και 20 παρ. 2Α στοιχ. στ) Ν.Δ. 400/70, όπως ισχύει α) να υποβάλει αιτιολογημένη προσφορά αποζημίωσης σε περίπτωση που η ευθύνη δεν αμφισβητείται και η ζημιά έχει αποτιμηθεί β) να υποβάλει αιτιολογημένη απάντηση επί των σημείων που περιέχονται στην αίτηση, στην περίπτωση που η ευθύνη αμφισβητείται ή δεν έχει ακόμα διαπιστωθεί σαφώς ή σε περίπτωση που η ζημιά δεν έχει αποτιμηθεί πλήρως. Σε περίπτωση παράβασης της περίπτωσης του εδαφίου. α) της παρούσας παραγράφου, οφείλεται ο εκάστοτε προβλεπόμενος τόκος υπερημερίας επί του ποσού της αποζημίωσης την οποία προσφέρει η ασφαλιστική επιχείρηση στον ζημιωθέντα, μετά την λήξη του τριμήνου και μέχρι την ημέρα της προσφοράς. Η μη συμμόρφωση της ασφαλιστικής επιχείρησης προς τις ανωτέρω υποχρεώσεις επισύρει τις Κυρώσεις του άρθρου 38 του Π.Δ. 237/1986 (A` 110), όπως τροποποιήθηκε από τον Ν. 2170/93 (A` 150) και τον Ν. 2496/97 (A` 87". ***Η νέα παρ.7 προστέθηκε και η παρ.7 αναριθμήθηκε σε 8 με το άρθρο 3 ΠΔ 10/2003,ΦΕΚ Α 21.1.2003 (Αρθρα 1 και 4 της οδηγίας 2000/26/ΕΚ) (8 (7). Με απόφαση του Υπουργού Εμπορίου που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (ΤΑΕ και ΕΠΕ) καθορίζονται οι γενικοί όροι του ασφαλιστηρίου συμβολαίου που καλύπτει την αστική ευθύνη από ατυχήματα, τηρουμένης της διαδικασίας του αρθρου 30 του Ν.Δ. 400/1970). *** Η παρ.8 ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με το άρθρο 17 Ν.3557/2007, ΦΕΚ Α 100/14.5.2007. *** ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:Με την παρ.20 άρθρ.37 Ν.2496/1997 ορίζεται ότι: " Οπου στις διατάξεις του ν.δ/τος 400/1970, του ν. 489/1976 και ν. 1569/1985, όπως ίσχυαν, αναφέρεται ο Υπουργός Εμπορίου, νοείται ο Υπουργός Ανάπτυξης".

Δικηγορικό Γραφείο "Δημήτριος Χ. Καραγιάννης", Θεσσαλονίκη - Αθήνα

Επικοινωνία

Θεσσαλονίκη

Πολυτεχνείου 21 (6ος Όροφος), 54626

2310525720

Αθήνα

Σολωμού 58 και Πατησίων (6ος Όροφος), 10682

2103810723

Για να σας παρέχουμε την καλύτερη online εμπειρία, χρησιμοποιούμε cookies.